Και όμως… υπάρχει ένα «φάρμακο» το οποίο μπορεί και χτίζει γερά οστά, δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνει τον κίνδυνο για διαβήτη, καρδιοπάθειες, καρκίνο και Αλτσχάϊμερ. Το βρίσκεις και δωρεάν και σε αφθονία. Το φάρμακο αυτό είναι η βιταμίνη D ή αλλιώς η αγαπημένη «βιταμίνη του ήλιου». Και αφού στην Ελλάδα έχουμε τόσο ήλιο, γιατί έχουμε τόση έλλειψη στη βιταμίνη του;

Φωτοσυνθέτουμε;

Η βιταμίνη D είναι πολύτιμη, αφού ο ρόλος της είναι καταλυτικός στην αποθήκευση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Παρ’ όλα αυτά, σε μια ηλιόλουστη χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι αντί για πλεόνασμα, έχουμε μάλλον έλλειμμα της βιταμίνης αυτής…
Οι αιτίες είναι το σκούρο δέρμα μας, η μόλυνση του περιβάλλοντος, τα ρούχα που καλύπτουν το σώμα, η χρήση αντηλιακών.

Σήκωσε τα μανίκια σου!  Να ένας τρόπος για να μαζέψεις ήλιο και βιταμίνη D

… είναι η έκθεση στον ήλιο κατά τις ασφαλείς ώρες, πριν από τις 11:00 το πρωί και μετά από τις 16:00 το απόγευμα, για 20 περίπου λεπτά χωρίς αντηλιακό ή με χρήση αντηλιακού με δείκτη προστασίας περίπου 8.
Δεν είναι ανάγκη να είσαι με το… μαγιώ σου στην παραλία. Μπορείς να καθίσεις στο μπαλκόνι, στο παγκάκι ή να κάνεις μια βόλτα.
Η έκθεση στον ήλιο του προσώπου και των χεριών είναι αρκετή για να έλξει τη βιταμίνη D που τόσο χρειάζεσαι.

Η σημασία της βιταμίνης D

Όλα ξεκινούν από το ασβέστιο, ένα στοιχείο σημαντικό για την καλή κατάσταση του σκελετού μας, καθώς και την εύρυθμη λειτουργία των μυών, της καρδιάς και του ανοσοποιητικού συστήματος.
Καθώς όμως ο οργανισμός μας δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του ασβέστιο, είναι απαραίτητο να το λαμβάνουμε από τις τροφές ώστε ο οργανισμός να δημιουργεί «αποθήκες» για το σκελετό. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια της βιταμίνης D.
Η βασική λειτουργία της συνίσταται στην απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Γι’ αυτό η έλλειψη της συνδέεται με την οστεοπόρωση.

Πώς θα καλύψεις τις καθημερινές σου ανάγκες

Καθημερινά χρειάζεσαι περίπου 400 μονάδες βιταμίνης D. Έχει αποδειχτεί ότι περίπου το 90% της βιταμίνης D που χρειαζόμαστε το παίρνουμε από τον ήλιο.
Το υπόλοιπο 10% της βιταμίνης D που έχουμε ανάγκη το παίρνουμε από τις τροφές. Επομένως, είναι προφανές ότι η σημαντικότερη πηγή βιταμίνης D είναι ο ήλιος και ότι η διατροφή λειτουργεί επικουρικά.

Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη D

• Μανιτάρια
• Σόγια
• Φυσικός χυμός πορτοκάλι
• Ελαιόλαδο
• Λιπαρά ψάρια
• Δημητριακά ολικής άλεσης
• Σέλερι και σελινόριζα
• Ντομάτα
• Μουρουνέλαιο

Εάν δεν καλύπτεις τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη D μέσω της έκθεσης στον ήλιο και της διατροφής, και τα επίπεδα της είναι σε ανεπάρκεια, καλό θα είναι να προτιμήσεις ένα συμπλήρωμα βιταμίνης D.

Πού βοηθάει η βιταμίνη D

Στο νευρικό σύστημα: Έχει αποδειχτεί ότι ανεπάρκεια της βιταμίνης D, ευθύνεται για εκνευρισμό, κακή μνήμη, δυσκολία στη λήψη αποφάσεων και δυσκολία συγκέντρωσης.

Στη ρύθμιση του βάρους: Δεν είναι σίγουρο -ακόμη- ότι η έλλειψη της βιταμίνης D προκαλεί παχυσαρκία αλλά σίγουρα η έλλειψή της δε βοηθάει καθόλου στην προσπάθεια σου να χάσεις βάρος. Έχει αποδειχτεί ότι γυναίκες με επαρκή βιταμίνη D στον οργανισμό τους ανταποκρίνονται καλύτερα στη δίαιτα, χάνοντας κιλά από άλλες που είχαν ανεπάρκεια.

Την υγεία οστών και μυών: Η βιταμίνη D είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Είναι η βιταμίνη που βοηθάει και στο να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και οι μύες.
Οι ηλικιωμένοι με επαρκή βιταμίνη D, είναι πιο ενεργοί, με καλύτερο μυικό σύστημα, πιο δυνατά οστά και καθώς είναι πιο δυνατοί έχουν λιγότερες πιθανότητες για πτώση.

Η έλλειψη της βιταμίνης D συνδέεται με:

• Αδύναμο ανοσοποιητικό
• Εποχιακή κατάθλιψη
• Αυτοάνοσα νοσήματα
• Οστεοπενία
• Έκζεμα ή ψωρίαση
• Άνοια

Πώς μετράς τη βιταμίνη D

Η ακριβής εκτίμηση και αξιολόγηση των επιπέδων της βιταμίνης D στηρίζεται στη μέτρηση των επιπέδων της ΟΛΙΚΗΣ βιταμίνης D (25-OH Vitamin D).Πολλές φορές γίνεται μέτρηση της 1,25-διυδροξυβιταμίνης D (1,25-OH Vitamin D). Η εξέταση αυτή δεν αντανακλά το σύνολο της ολικής βιταμίνης D, επειδή είναι ένας πολύ ευμετάβλητος δείκτης και η τιμή της αυξομειώνεται με την πρόσληψη ασβεστίου.

Από τη Χαρά Λειβαδίτη, γυμνάστρια και βοηθό μικροβιολόγου