Μια ζωή όπως σου αξίζει να τη ζεις.
Στην κοιλιά της μαμάς τους είναι δυο μωρά. Ρωτάει το ένα το άλλο: “Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;” Το άλλο απαντάει: “Μα, βέβαια! Κάτι θα πρέπει να υπάρχει μετά τον τοκετό. Ίσως να βρισκόμαστε εδώ και να προετοιμαζόμαστε για αυτό που υπάρχει μετά”.
“Βλακείες”, απαντάει το άλλο μωρό. “Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Πώς θα ήταν άλλωστε η ζωή εκεί;”
Όταν σιδερώνω βλέπω τα καλύτερα βίντεο στο youtube. Εκεί που σιδέρωνα τα πουκάμισα του καλού μου, ο Wayne Dyer ξεκίνησε να λέει την παρακάτω ιστορία.
Παράτησα το σίδερο και ξεκίνησα να σημειώνω… Μπορεί να μην έχει σιδερωμένο πουκάμισο να φορέσει, όμως έχει μια ωραία ιστορία να διαβάσει!
Χιλιάδες χρόνια πριν, στην Ταϊλάνδη, υπήρχε ένα άγαλμα του Βούδα φτιαγμένο από χρυσό. Οι μοναχοί προσεύχονταν σε αυτό και όσοι το αντίκριζαν έμεναν εκστατικοί από την ομορφιά του. Κάποια στιγμή ξένοι εισβολείς μπήκαν στη χώρα και ήταν σίγουρο ότι το ιερό και πολύτιμο άγαλμα θα περνούσε στα χέρια τους.
Όταν ο Henley έγραψε τις ακόλουθες προφητικές γραμμές “Είμαι κυρίαρχος της μοίρας μου, είμαι καπετάνιος της ψυχής μου”, θα έπρεπε να μας έχει εξηγήσει πως είμαστε κυρίαρχοι της μοίρας μας, καπετάνιοι των ψυχών μας, επειδή έχουμε τη δύναμη να ελέγχουμε τις σκέψεις μας.
Όσο πιο βαθιά η αλλαγή τόσο πιο μεγάλος ο πόνος. Η καρδιά μου πονάει για τους άρρωστους και τους φοβισμένους. Οι προσευχές μου είναι για τους γιατρούς, τις νοσοκόμες και όσους εργάζονται στη πρώτη γραμμή. Ο πλανήτης μας είναι σε ελεύθερη πτώση.
Ένας βασιλιάς ζήτησε από τους σοφούς του στην αυλή, «Φτιάχνω ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι για τον εαυτό μου. Έχω ένα από τα καλύτερα διαμάντια που υπάρχουν. Θέλω να κρύψω μέσα στο δαχτυλίδι κάποιο μήνυμα που ίσως να με βοηθήσει σε κάποια στιγμή απόλυτης απελπισίας. Πρέπει να είναι πολύ μικρό για να μπορεί να παραμείνει κρυμμένο κάτω από το διαμάντι στο δαχτυλίδι».
“Ο Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ είχε παρατηρήσει σοφά: “Όταν ο τόσο βιαστικός κόσμος μάς έχει αποξενώσει από το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας, μας έχει αηδιάσει με τους ρυθμούς του και μας έχει κουράσει με τις ηδονές του, πόσο ευεργετική, πόσο γλυκιά είναι η μοναξιά!” Πότε ήταν η τελευταία φορά που έδωσες στον εαυτό σου τον χρόνο να μείνει σιωπηλός και ακίνητος; Πότε ήταν η τελευταία φορά που δημιούργησες λίγο χρόνο για να επωφεληθείς από τη δύναμη που έχει η μοναξιά να μας ανανεώνει, να αναζωογονεί τη σκέψη, το σώμα και το πνεύμα μας και να μας βοηθά να εστιάζουμε ξανά στα σημαντικά;
Η Cynthia Nixon σε ένα video που σου δείχνει την παράνοια αλλά και τον πόνο του να είσαι γυναίκα.
Μέσα σε 3 λεπτά ακούς ό,τι σου έχουν πει ότι είναι η γυναίκα και ότι πρέπει να είναι η γυναίκα σύμφωνα με την κοινωνία, τους άνδρες, την ηθική, το κατεστημένο!
Δίδαξε το τελευταίο της μάθημα στις 16 και στις 21 Φεβρουαρίου 2020 η Tao Porchon Lynch “έφυγε για χορέψει σε έναν άλλον πλανήτη” όπως η ίδια μιλούσε για τη μετάβαση της. Η γηραιότερη δασκάλα yoga στον κόσμο έζησε μια ζωή στην οποία χρειάστηκε να αλλάξει πολλά για να τη ζήσει όπως της άξιζε. Και τελικά τα κατάφερε!
Μοιάζει να κουβαλάει στις πλάτες του ένα ασήκωτο φορτίο, στην καρδιά του απέραντο πόνο, στο μυαλό του αιώνια σοφία και στα μάτια του απόλυτη αγάπη για όσους είναι αβοήθητοι, πονεμένοι, πληγωμένοι, αδικημένοι, απελπισμένοι.
Ο Joaquin Phoenix έχει φωνή και τη χρησιμοποιεί, αυτό το κρίσιμο διάστημα της ανθρωπότητας, για τον πλανήτη μας και για όλα τα πλάσματα που δεν έχουν! Κι αυτό θα τον οδηγήσει στην εξιλέωση. Σε αυτή τη ζωή ή σε επόμενη!