Ανεβαίνοντας προς τον 4ο όροφο είχα ξεκινήσει ήδη τα χαμόγελα. Κι ας ήμουν κουρασμένη σωματικά κι ας πεινούσα κι ας είχα πολύ δουλειά μπροστά μου. Χαμογελούσα γιατί πήγαινα να κάνω κάτι που το ήθελα καιρό: να φωτογραφίσω την αύρα μου. Και αναρωτιόμουν πόσο θα αποτυπωθεί η κούραση, πόσο η πείνα, πόσο η χαρά, πόσο οι αδυμναμίες και πόσο τα δυνατά μου σημεία… Μια ώρα και 30 ευρώ μετά, είχα όλες τις απαντήσεις και κάτι παραπάνω.

Επειδή από παλιά φαινόταν τί μου άρεσε, είχα φωτογραφίσει την αύρα μου και πριν από 10-15 χρόνια περίπου. Κάπου έχω τη φωτογραφία, αλλά στην αποθήκη. Η κούτα με τις φωτογραφίες ήταν πολύ χωμένη για να μπορέσω να τη βγάλω. Τότε την είχα φωτογραφίσει με διαφορετική τεχνική. Είχα βάλει τις παλάμες μου σε μια επιφάνεια, κάθισα σε μια καρέκλα απέναντι από έναν υπολογιστή με κάμερα και τσουπ, είχα τη φωτογραφία.

Είχα ζητήσει τότε να βγάλουμε μία ακόμα φωτογραφία -το ίδιο θα ζητούσα και τώρα- κάνοντας διαλογισμό. Και να σου πω κάτι; Ενώ έκανα διαλογισμό μπλόκαρε το μηχάνημα και πήρε κάποια ώρα για να ξεμπλοκάρει ώστε να μπορέσω να ξαναφωτογραφηθώ.

Είχαμε γελάσει πολύ τότε με το φίλο μου που είχαμε πάει παρέα. Ο κύριος, που είχε το μηχάνημα, δεν το θεώρησε και τόσο αστείο…

Θα με ρωτήσεις και γιατί να φωτογραφίσεις την αύρα σου; Πού σου χρησιμεύει; Πρώτα απ΄ όλα δεν κάνω μόνο ό,τι μου είναι χρήσιμο. Κάνω και ό,τι μου είναι ευχάριστο. Ή ό,τι με βοηθάει να με καταλάβω όσο καλύτερα μπορώ.

Μέχρι το τέλος κάποια ιδέα θα έχω πάρει, δεν μπορεί…

Μπαίνω στην Αέναη Ροή στο Κολωνάκι και αισθάνομαι μια χαρά. Συζητάμε για λίγο με την Ελένη και τον Αλέξανδρο και ξεκινάμε τη διαδικασία. Στέκομαι όρθια μπροστά από μία κάμερα και πίσω μου ένας λευκός τοίχος. Εισπνοή, εκπνοή, εισπνοή εκπνοή και κλικ, βγήκε η φωτογραφία.

Η φωτογραφία εμφανίζεται στην οθόνη του υπολογιστή δίπλα μου αλλά δε βλέπω καθαρά από το φλας. Μόλις καθαρίζω λίγο, τη βλέπω. “Α, εσύ προχωράς σε αυτόν τον κόσμο με τα πνευματικά σου χαρίσματα” μου λέει η Ελένη και τί να πω… Αφού και εγώ με τα όσα λίγα ξέρω, το ίδιο βλέπω. Μωβ, μπλε και λευκό. Το πώς καταφέρνω και να πατάω στη γη και είμαι και τόσο πολύ πρακτική ταυτόχρονα, είναι αξιοθαύμαστο.

Η φωτογραφία που μου δίνουν στην Αέναη Ροή έχει και εξήγηση με τα χρώματα. Όμως η πληροφορία που μπορεί να σου δώσει κάποιος που ξέρει και έχει εξασκημένη ματιά είναι πολύτιμη. Οπότε μεταφέρω όσα μου είπαν η Ελένη Κεραμάρη και ο Αλέξανδρος Δούκαρης για να μάθεις κι εσύ όπως κι εγώ την αλφαβήτα της αύρας…

Στην πρώτη φωτογραφία ενώ η αύρα είναι καθαρή δεν είναι απόλυτα σχηματισμένη και δεν έχει σαφή όρια ανάμεσα στα χρώματα της. Θα το καταλάβεις καλύτερα αν τη δεις σε σύγκριση με τη δεύτερη. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην κούραση αλλά κυρίως στο ότι μάλλον δεν είμαι πολύ σίγουρη για τον εαυτό μου. Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι η αυτοπεποίθηση μου είναι πολύ δυνατή, όμως εκείνες τις ημέρες σκεφτόμουν ξανά και ξανά ένα θέμα που μου είχε δείξει ότι δεν με εκτιμάω όσο αξίζει. Και αυτό, όπως φάνηκε, αποτυπώθηκε στη φωτογραφία.

Η αποτύπωση της αύρας είναι θέμα στιγμής. Μπορεί κάτι να σε επηρεάσει ανά πάσα στιγμή και αυτό να αποτυπωθεί. Όμως, τα βασικά, μένουν ίδια.

Αποτυπώνονται επίσης η κατάθλιψη, η αδυναμία, τα ψυχοφάρμακα, η ασθένεια, η στεναχώρια. Αποτυπώνονται ως κάτι γκρίζο, ως ρωγμές, ως τρύπες, ως μπέρδεμα χρωμάτων. Το καλό είναι ότι σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι, μπορείς με απλούς τρόπους να γίνεις καλύτερα. Μπορείς να κάνεις μια ενεργειακή θεραπεία, ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό με μια συμβατική θεραπεία, και να δεις αποτελέσματα.

Και ξεκινάμε για τη δεύτερη αυροφωτογράφηση, που ζήτησα ως χάρη. Μόνο που πριν την κάνουμε, ζήτησα 2-3 λεπτά για να κάνω έναν σύντομο διαλογισμό. Δες λοιπόν τη δεύτερη φωτογραφία σε σύγκριση με την πρώτη. Δεν υπάρχει σημαντική αλλαγή στα χρώματα. Υπάρχουν ακόμη το μπλέ και το μωβ μόνο που τώρα το λευκό υπάρχει όχι πάνω από το κεφάλι αλλά παντού γύρω από τα μαλλιά και το λαιμό μου. Η ροή της πληροφορίας φαίνεται ότι έρχεται πια στο συνειδητό, αρχίζει να παίρνει σχήμα και μορφή και δεν πια μόνο μία ιδέα. Επιπλέον, τα όρια των χρωμάτων έγιναν πιο συγκεκριμένα, πιο σαφή, πιο διακριτά.

Ακόμα και με 2-3 λεπτά διαλογισμού μπορείς μόνος σου να διορθώσεις ή να κατευνάσεις αυτό που σε ταλαιπωρεί και η απόδειξη είναι στη φωτογραφία μου. Οπότε γιατί το καθυστερείς; Κάνε διαλογισμό όσο πιο συχνά μπορείς.

Τώρα μπορεί να με ρωτήσεις τί μου έδωσε η φωτογράφιση της αύρας. Πρώτα από όλα μου έδωσε μία πνευματική, συναισθηματική και υλική αποτύπωση του πώς ήμουν την ημέρα της φωτογράφισης. Με έκανε να σκεφθώ περισσότερο για το τί μπορώ να κάνω ώστε να τη διατηρήσω υγιή, φωτεινή και δυνατή. Μου έγινε ξεκάθαρο, για μια ακόμη φορά, το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα από όσα βλέπουν τα μάτια μου. Και βεβαίως μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ αυτή την εμπειρία με εσένα που ψάχνεις τρόπους για να δώσεις στη ζωή σου ακόμα περισσότερο νόημα, πνευματικότητα, θεραπεία και νέα συνείδηση.

infos
-Κάθε έμβιο ον που χρειάζεται οξυγόνο για να ζήσει, έχει αύρα. Είναι ένα μαγνητικό πεδίο που μπορεί να γίνει αντιληπτό, ακόμα και ορατό, γύρω από το φυσικό σώμα. Εκτείνεται στα 30-60 ή και περισσότερα εκατοστά γύρω από τον άνθρωπο.
-Το εντυπωσιακό είναι ότι στη φωτογράφηση της αύρας αποτυπώνεται όχι μόνο το παρελθόν και το παρόν μας αλλά και το μέλλον. Αν φωτογραφίσεις μια τριανταφυλλιά για παράδειγμα, η φωτογραφία θα δείξει ξεκάθαρα σε ποιο σημείο θα βγουν μπουμπούκια όχι μόνο μέσα στις επόμενες ημέρες αλλά στις επόμενες εβδομάδες. Τηρώντας τις αναλογίες το ίδιο μπορεί να συμβεί και στους ανθρώπους.
-Είδα φωτογραφίες από ζευγάρια ή από οικογένειες που φωτογράφισαν την αύρα τους και είναι εντυπωσιακό το πώς αποτυπώνεται η σύνδεση που έχουμε με τους ανθρώπους μας. Δοκίμασε το αν μπορείς. Είναι πολύ ενδιαφέρον.

Και όλα αυτά στην Αέναη Ροή, Σόλωνος 18, Κολωνάκι

Σου στέλνω πολλά φιλιά
Καίτη Φαρμάκη