Η ζωή είναι μια δεξιότητα. Και όπως οποιαδήποτε άλλη δεξιότητα, μόλις μάθετε τους βασικούς κανόνες και βρείτε χρόνο να την εξασκήσετε, μπορείτε να γίνετε καλύτεροι. Πολύ καλύτεροι. Αν αφοσιωθείτε πραγματικά στη ζωή, θα καταφέρετε να γίνετε δεξιοτέχνες της. Κάποιοι τα έχουν καταφέρει.
Θεωρώ ότι υπάρχουν τρία απλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να γίνετε σπουδαίοι στην τέχνη της ζωής:
Να δίνετε προσοχή στη ζωή. Βρείτε χρόνο για να σκεφτείτε τι θα θέλατε να αντιπροσωπεύει η ζωή σας, τι έχετε μάθει όλα αυτά τα χρόνια και ποια θα είναι η “κληρονομιά” που θα αφήσετε. Ο χρόνος ξεγλιστράει μέσ’ από τα δάχτυλα μας -όπως η άμμος- και δε γυρνάει πίσω. Εκμεταλλευτείτε τις μέρες σας αξιοποιώντας τα χαρίσματα σας. Αυτό μου θυμίζει κάτι που είχε πει η Αμερικανίδα ευθυμογράφος Έρμα Μπόμπεκ: “Όταν σταθώ μπροστά στον θεό στο τέλος της ζωής μου, ελπίζω ότι δε θα μου έχει μείνει ίχνος ταλέντου και θα μπορώ να πω: “αξιοποίησα ό,τι μου έδωσες”.
Κάθε μέρα, προτού βγείτε έξω στον κόσμο, προσπαθήστε να γράφετε στο ημερολόγιο σας. Σκεφτείτε τους στόχους πρέπει να πετύχετε για να θεωρήσετε ότι η μέρα σας θα είναι επιτυχημένη. Σκεφτείτε τις πιο σημαντικές αξίες σας. Σκεφτείτε τι μαθήματα διδαχτήκατε από την προηγούμενη. Τι ωφελούν τα λάθη αν δε μαθαίνετε από αυτά;
Να αφοσιωθείτε στη ζωή. Η Αντζελίνα Τζολί είχε δίκιο όταν είπε: “Ο μόνος τρόπος για να ζήσεις είναι να αφοσιωθείς με μανία στη ζωή” Καθώς μεγαλώνω συνειδητοποιώ κάτι: η ζωή σου επιστρέφει ό,τι της δίνεις. Δώστε της λοιπόν το καλύτερο. Χτες το βράδυ, καθώς δειπνούσα με μερικούς φίλους, αρχίσαμε να μιλάμε για την επιλογή στόχων. “Γιατί να θέτει κανείς στόχους όταν η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη;” ρώτησε κάποιος. Του απάντησα: “Επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη δε σημαίνει ότι εσύ δεν πρέπει να εξασκείς τη δύναμη που έχεις για να γίνεις σπουδαίος. Θέσε τους στόχους σου. Κάνε τα σχέδια σου. Ανάλαβε δράση και κυνήγησε τα όνειρα σου. Αυτό σημαίνει προσωπική ευθύνη. Όμως, αφού κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, σταμάτα και άσε τη ζωή να κάνει τα υπόλοιπα”.
Να απολαμβάνετε τη ζωή. Μην την παίρνετε και πολύ στα σοβαρά. Γιατί τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Όλοι γινόμαστε σκόνη. Γι’ αυτό ας διασκεδάσουμε. “Λίγοι γράφουν σπουδαία μυθιστορήματα”, παρατήρησε κάποτε η Αμερικανίδα αρθρογράφος Μινιόν ΜακΛάφιν. “Όμως όλοι μπορούμε να τα ζήσουμε”.
Από το βιβλίο του Robin Sharma
“Για μια υπέροχη ζωή”
Εκδόσεις Διόπτρα
Διάβασε ακόμη: Να μιλάτε σαν Σούπερσταρ!
