… και περιγράφει τις ημέρες της χωρίς καφέ απολαυστικά

“Άρχισα να τον απολαμβάνω από πιτσιρίκι με τα μπισκότα στον ελληνικό. Μετά είχα τον αφρό του φραπέ ενώ στη διετία της προετοιμασίας για τις Πανελλήνιες έπινα σταθερά δυο και τρεις καφέδες καθημερινά. Τα τελευταία τρία χρόνια οι 2-3 καφέδες με τα 4 κουτάλια ζάχαρης είχαν γίνει ένας ντεκαφεινέ κι αυτός σκέτος, γεγονός που το είχα θεωρήσει μεγάλη μου νίκη. Ασφαλώς όμως το “χωρίς καφέ” μου ακουγόταν εξωπραγματικό. Το “δεν μπορώ” ήταν η μόνιμη απάντηση σε αυτό το ενδεχόμενο. Όμως ένας γιατρός  είχε άλλη άποψη…  Τελικά τα κατάφερα. Λίγο δύσκολα στη αρχή, αλλά το κατάφερα.

Τώρα που σας γράφω, είμαι πολύ καλά. Έχω ξεπεράσει τον χωρισμό (!) αφού θύμωσα, πένθησα, ζήλεψα τους άλλους και τις άλλες που τον έχουν τώρα αντί για εμένα. Και αφού αποδέχτηκα την απώλεια,προχώρησα στη ζωή μου.

Μου είναι πολύ εύκολη η δραματοποίηση αλλά για να την αποφύγω ξεκαθαρίζω εκ προοιμίου ότι το πολύ δύσκολο κομμάτι διήρκεσε μόλις μια εβδομάδα. Για την ακρίβεια, οι τέσσερις πρώτες μέρες ήταν ζόρικες. Πολύ ζόρικες.

Στην περίπτωση μου δεν επρόκειτο για ένα πείραμα -όπως συχνά διαβάζω στο διαδίκτυο- για να δω πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός μου ή για να καταγράψω τη λάμψη στο δέρμα μου και τον καλύτερο ύπνο μου. Μια Πέμπτη απόγευμα άκουσα έναν αποφασισμένο ειδικό να μου ανακοινώνει ότι ο καφές δε θα έχει ξανά θέση στην καθημερινότητα μου. Απλά, λιτά, ξεκάθαρα.

Δεν με λυπήθηκε όταν παραπονέθηκα ότι ξυπνάω στις 6.00 το πρωί και ότι η φύση της δουλειάς μου απαιτεί διαύγεια. Μου έδειξε με νόημα το μπουκάλι με το νερό που έχω πάντα μαζί μου ως τη λύση για όλα μου τα προβλήματα σαν να μου έλεγε “Έχεις το νερό σου τώρα. Βρείτε τα”.

Τελικά με το νερό αντικατέστησα τα πάντα. Πίνω όλη μέρα. Νερό κανονικό όταν βγαίνω έξω, ενώ στο τσακίρ κέφι περνάω στο ανθρακούχο νερό. Δηλαδή το “πάμε για καφέ”, μεταφράζεται αυτόματα στον εγκέφαλο μου σε “πάμε για ανθρακούχο νερό;”. Και τώρα πια δεν πειράζει καθόλου. Αλήθεια!

Η πρώτη μέρα χωρίς καφέ ήταν μια κανονική εργάσιμη μέρα. Ήταν Παρασκευή. Και ήταν επώδυνη. Και θεωρητικά και πρακτικά. Είχα νεύρα πριν αισθανθώ την έλλειψή του. Με την ιδέα και μόνο. Ξύπνησα στις 6.00 και λίγο πριν τις 7.30 ήμουν ήδη στη δουλειά. Από τις 7.30 μέχρι τις 8.00 νύσταζα, νύσταζα, νύσταζα! Από τις 8 και μετά, αισθανόμουν σαν να είχα πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο. Δεν μπορούσα να εκφέρω μια ολοκληρωμένη πρόταση. Λυπόμουν πραγματικά όλους εκείνους που έμπαιναν στη διαδικασία να καταλάβουν τι ακριβώς λέω.
(σ.σ. Η Δήμητρα εκείνο το διάστημα έκανε πρωινή εκπομπή στον Δίεση 101,3, καθημερινά στις 8 το πρωί).

Λίγο αργότερα, αισθανόμουν το σώμα μου να τρέμει. Προς το μεσημέρι, κατέφθασε και η ημικρανία. Στο τέλος της ημέρας ήμουν εξαντλημένη από έναν πονοκέφαλο που δεν μπορούσα να διαχειριστώ.

Στις 22.00 ο γιατρός μου συνέστησε ένα καυτό ποδόλουτρο και μια κούπα καφέ. Μου εξήγησε ότι ήταν το σοκ του οργανισμού από την έλλειψη του καφέ. Και μου επέτρεψε για τις επόμενες δυο ημέρες από μια κούπα καφέ φίλτρου.

Σκεπτόμενη ότι τη Δευτέρα θα ξαναζούσα το μαρτύριο της Παρασκευής, αποφάσισα να το παλέψω χωρίς καφέ το Σαββατοκύριακο. Το Σάββατο βρέθηκα σε ένα καφέ να γιορτάζω τα γενέθλια μιας φίλης. Όλοι απολάμβαναν καφέ και γαλακτομπούρεκο κι εγώ νερό με καλαμάκι και αχλάδια. Τα χτυπήματα -γιατί είχα κόψει και την πολλή ζάχαρη- ήταν απανωτά. Σήμερα πιστεύω πραγματικά ότι θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν δεν είχα κι άλλους -πολλούς- διατροφικούς περιορισμούς παράλληλα. Την Κυριακή για να μην επιδεινώσω την ψυχολογική μου κατάσταση έμεινα σπίτι.

Συνοπτικά, ταλαιπωρήθηκα για μια περίπου εβδομάδα. Έντονοι πονοκέφαλοι και νεύρα. Αλλά μετά τις τρεις πρώτες μέρες ακόμη κι όταν νύσταζα πολύ, δε σκεφτόμουν το ενδεχόμενο να πιω καφέ γιατί θυμόμουν τι είχα περάσει την πρώτη μέρα.

Τα πρωινά φρόντιζα να έχω μαζί μου καθαρισμένα και κομμένα καρότα. Δεν μου τα συνέστησε κάποιος απλά διαπίστωσα ότι ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικά στην πράξη.

Με τον καιρό έβλεπα τους συναδέλφους μου να νυστάζουν όσο κι εγώ, ακόμη και μετά την κατανάλωση του πρωινού καφέ τους. Τώρα πια είμαι σίγουρη ότι η συμβολή του καφέ στο πρωινό ξύπνημα, είναι περισσότερο στο μυαλό μας παρά στην πραγματικότητα.

Τελικά είναι τόσο κακός ο καφές; Αναρωτιέμαι ακόμη. Αφενός είναι οι έρευνες τα συμπεράσματα των οποίων σε καλύπτουν κατά το δοκούν. Δηλαδή υπάρχουν πολλές έρευνες τόσο για το να πίνεις όσο και για το να μην πίνεις καφέ. Σκεφτείτε ότι για το τσιγάρο δεν υπάρχει ούτε μισή έρευνα που να σε προτρέπει να καπνίζεις μια μικρή έστω ποσότητα. Για τον καφέ, όμως, πλείστες όσες που θεωρούν ευεργετική μια κούπα καφέ την ημέρα. Εντούτοις, ομοιοπαθητικοί, ολιστικοί, φυσικοπαθητικοί και πολλοί της εναλλακτικής ιατρικής θεωρούν ότι επείγει να κοπεί ο καφές πριν από οτιδήποτε άλλο, πριν ακόμη και από το τσιγάρο…

Σε ό,τι με αφορά, δεν έλαμψε το δέρμα μου ούτε εξαφανίστηκε η κυτταρίτιδα. Δεν έγινα κοντολογίς “καινούργια” ελλείψει του καφέ. Το τονίζω αυτό γιατί μια τέτοια στέρηση θα έπρεπε κανονικά (και συμπαντικά) να συνοδεύεται από θεαματικά αποτελέσματα και από κάθε είδους ανταμοιβή.
Αλλά όχι, τίποτα από αυτά.

Όμως παρατήρησα ότι χαλάρωσε το νευρικό μου σύστημα και το στομάχι μου. Κι ας έπινα συνήθως μόνο έναν καφέ την ημέρα. Επιπλέον, τις φορές που στρεσαρίστηκα το αντιμετώπισα πολύ καλύτερα σε σχέση με όλες τις άλλες φορές που είχα τη βοήθεια του καφέ.

Επιπλέον, εκτίμησα το βιολογικό μου ρολόι. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει πια στη ζωή μου ως από μηχανής θεός ο καφές, σέβομαι τον ύπνο και τις δυνάμεις μου. Φροντίζω να κοιμάμαι επαρκώς.

Κι όταν ξεκινάς να προσέχεις και να εκτιμάς τις λειτουργίες του οργανισμού σου σιγά σιγά το εξελίσσεις.

Από τη σπουδαιότητα του ύπνου, περνάς στη σημασία της ηρεμίας.

Η διατροφή σου, αντιλαμβάνεσαι, ότι πρέπει να σου δίνει ενέργεια και όχι να σου αφαιρεί.

Αρχίζεις να σε προσέχεις κι αυτό είναι το σπουδαιότερο δώρο που μου προσέφερε η διακοπή του καφέ.

Τι άλλο μου προσέφερε το ότι έβγαλα τον καφέ από τη ζωή μου;

Μου έδωσε τη βεβαιότητα και την πίστη ότι όλα μπορώ να τα καταφέρω.

Προέρχομαι από ένα σπίτι από το οποίο ο καφές δεν έλειπε ποτέ. Όπως και τα τσιγάρα (θα ρθει και η σειρά τους…).

 

Αλλά αφού τα κατάφερα εγώ, μπορείς κι εσύ, μπορείτε όλοι.”

Η Δήμητρα Τριανταφυλλίδου κάνει καθημερινά -υπέροχο- ραδιόφωνο 13:00 – 16:00 στον ΔΙΕΣΗ 101,3.