Υπάρχουν αυτοί που τις αποφεύγουν, και αυτοί που “ζουν” για τις εξετάσεις. Κάπου ανάμεσα σε αυτά τα άκρα, υπάρχουν και κάποιες εξετάσεις που καλό είναι να τις κάνεις κάθε χρόνο προκειμένου να έχεις και μία εικόνα του οργανισμού σου. Το καλό είναι να έχεις αίσθηση, και  να καταλαβαίνεις πότε κάτι δεν πηγαίνει καλά, αλλά μέχρι τότε, περάστε για μία λήψη αίματος παρακαλώ…

1. Αιματολογικές
α. Οι εξετάσεις αυτές θα δώσουν μία αξιόπιστη εικόνα για τη γενικότερη κατάσταση του οργανισμού.
• Γενική αίματος: Από την εξέταση αυτή προκύπτουν διάφορες τιμές (αιματοκρίτης, αιμοσφαιρίνη, αιμοπετάλια, ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια κ.ά.), από τις οποίες θα γίνει αξιολόγηση για τη γενική κατάσταση του οργανισμού και του αίματος (π.χ. αν υπάρχει κάποια λοίμωξη, αναιμία ή και κάτι περισσότερο σοβαρό).
• Τ.Κ.Ε.: Πρόκειται για την ταχύτητα καθίζησης ερυθρών. Μια αυξημένη τιμή σε αυτή την εξέταση δημιουργεί υποψίες για την ύπαρξη κάποιας φλεγμονής, λοίμωξης ή γενικά μιας διαταραχής στην ισορροπία του οργανισμού.
• Χολερυθρίνη ολική και άμεση, τρανσαμινάσες (SGOT και SGPT), αλκαλική φωσφατάση (ALP) και γ-GT: Οι τιμές που θα προκύψουν από αυτές τις εξετάσεις αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες για τη λειτουργία και την κατάσταση του ήπατος.

β. Για τις εξετάσεις που ακολουθούν ισχύει ένας γενικός κανόνας: Η λήψη αίματος για τις εξετάσεις αυτές γίνεται νωρίς το πρωί και πρέπει απαραιτήτως να μην έχεις φάει ή πιει κάτι, παρά μόνο νερό, τις προηγούμενες δέκα με δώδεκα ώρες.
• Χοληστερίνη, HDL, LDL, Τριγλυκερίδια και ολικά λιπίδια: Τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων συνθέτουν το λιπιδαιμικό προφίλ του οργανισμού, που πρέπει να βρίσκεται στα φυσιολογικά όρια, κυρίως για να μειωθεί ο κίνδυνος για αθηρωμάτωση, η οποία μπορεί αργότερα να συμβάλει στην εκδήλωση καρδιαγγειακών νοσημάτων.
• Σάκχαρο αίματος: Μία σταθερά υψηλή τιμή σε αυτήν την εξέταση μπορεί να είναι ένδειξη για την ύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη.
• Κάλιο και Νάτριο: Πρόκειται για δύο ηλεκτρολύτες που πρέπει να βρίσκονται μέσα στα φυσιολογικά όρια. Σε αντίθετη περίπτωση, οι ηλεκτρολυτικές αυτές διαταραχές μπορεί να οφείλονται σε ενδοκρινολογικούς ή διατροφικούς λόγους, σε διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας, σε χρήση φαρμάκων (κυρίως διουρητικών), σε παθολογικές καταστάσεις του αίματος κ.ά.
• Oυρία και Κρεατινίνη: Αυτές οι δύο εξετάσεις δίνουν πληροφορίες για την καλή λειτουργία των νεφρών. Στην περίπτωση που εμφανίζεται μόνο η ουρία αυξημένη, ο γιατρός θα συστήσει να πιεις αρκετό νερό και να επαναλάβεις την εξέταση. Αν, όμως, και οι δύο -ή έστω μόνο η κρεατινίνη- εμφανίζονται αυξημένες, τότε το λόγο έχει ο νεφρολόγος.
• Oυρικό οξύ: Μπορεί να βρεθεί αυξημένο όταν υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες νόσοι, π.χ. ουρική αρθρίτιδα.

Από την Χαρά Λειβαδίτη
Βοηθός μικροβιολόγου