Όσα της έμαθε η ζωή για την τρέλα, την αλλαγή, την αγάπη, τον φόβο, τον θάνατο
Για την τρέλα
Η τρέλα δεν είναι μία… είναι πολλές.
Υπάρχει η ωραία δημιουργική τρέλα, αυτή που αμβλύνει τα όρια μεταξύ ορατών και αοράτων και παράγει δημιουργικές πραγματικότητες. Και υπάρχει κι η άσχημη τρέλα, αυτή που ακινητοποιεί και καταστρέφει αφήνοντας στο διάβα της μόνο αποκαΐδια.
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην τρέλα που σε απογειώνει και στην τρέλα που σε καταστρέφει. Πολλοί την πέρασαν αυτή τη γραμμή και επέστρεψαν. Άλλοι πάλι, όχι.
Για τον φόβο
Έχω εμβαθύνει πολύ στην έννοια του φόβου κι έχω καταλήξει σε ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα. Ακόμα και ο μεγαλύτερος φόβος εξανεμίζεται μόλις αποφασίσεις να επιλέξεις συνειδητά τη θέση σου σε αυτόν τον κόσμο.
Κατά τη γνώμη μου, ο φόβος είναι μια άχρηστη υπολειμματική λειτουργία η οποία χρειάζεται επειγόντως να αφαιρεθεί από την “ανθρώπινη συσκευή”.
Δεν έχει καμία ουσιαστική χρησιμότητα, μόνο εμπόδια προκαλεί. Μόλις το καταλάβεις αυτό, θα απελευθερωθείς.
Για τον έρωτα
Για μένα ο έρωτας είναι ακριβώς αυτό που έλεγε ο Ορφέας:
Το δυναμικό στοιχείο πάσης γενέσεως και φωτός. Όμως για πόσους και πόσους ο έρωτας δεν είναι η σκοτεινή αρχή του τέλους τους;
Να θυμάσαι, δεν μπορείς να αποκτήσεις κάτι που δεν ήταν ποτέ δικό σου και που δεν σε περίμενε έτοιμο να το ανακαλύψεις. Ούτε είναι ποτέ δυνατό να χάσεις κάτι που σου ανήκει, που είναι εδώ για σένα, γιατί πάντα ήταν και πάντα θα είναι.
Για την αλλαγή
Η αλλαγή είναι φίλη μου. Χωρίς αυτή βαριέμαι και πνίγομαι.
Την αναζητώ όπως το φάρμακο. Δεν υπάρχει καμία θεραπεία χωρίς συνειδητή αλλαγή. Μη φοβάσαι να αλλάξεις. Έτσι κι αλλιώς η αλλαγή θα συμβεί. Ας είσαι ένα βήμα μπροστά.
Για τις νέες αρχές
Αυτή είναι η λύση σε κάθε γόρδιο δεσμό που αντιμετωπίζεις. Δεν προσπαθείς να τον λύσεις, τον κόβεις. Κερδίζεις χρόνο, ενέργεια και ζωή.
Για την έλλειψη
Δε φοβάμαι την έλλειψη. Ίσως γιατί δεν την αποδέχομαι ούτε ως κατάσταση ούτε ως θέση. Δεν επικεντρώνομαι σε αυτήν. Ίσως και αυτό να είναι το μυστικό για να βιώσεις την πληρότητα.
Για το νόημα της ζωής
Μπορώ να μιλάω ώρες… αλλά θα το συνοψίσω σε τρεις έννοιες:
Αέναη εξέλιξη
Ευγνωμοσύνη
Διορθωτική κίνηση στο λάθος.
Για την αγάπη
Η αγάπη μαθαίνεται… σαν το χορό. Έχει βήματα, έχει πόζες, έχει ρυθμό και μελωδία.
Κι ο καθένας μπορεί να τη χορέψει με τον δικό του προσωπικό τρόπο. Τώρα, αν κάποιος θέλει να αντιγράψει τον τρόπο κάποιου άλλου, κι αυτό μια επιλογή είναι.
Για τη δημιουργία
Όταν συνειδητοποίησα ότι ο δημιουργός είναι γένους αρσενικού, η δημιουργία γένους θηλυκού και το δημιούργημα γένους ουδετέρου, σοκαρίστηκα. Εσύ;
Για την απελπισία
Έχω δει την απελπισία στα μάτια και στη ζωή πολλών. Κάποιες φορές τη βιώνεις δικαιολογημένα και κάποιες φορές μεγεθυμένα και εντελώς άσκοπα.
Όμως υπάρχει κάτι που προσωπικά μου προκαλεί απελπισία, γιατί όσο κι αν έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να το αντιληφθώ και να το διακιολογήσω.
Η συνειδητή εξαπάτηση.
Μου προκαλεί τόση απελπισία διότι αυτός που συνειδητά εξαπατά κάποια αθώα και αγνή ψυχή κουβαλάει τέτοια ποσά σιχαμερής κακίας που δε βρίσκω ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξής του.
Για την αποτυχία
Λυπάμαι, αλλά αυτή τη λέξη δεν τη γνωρίζω. Ή μάλλον, δεν λυπάμαι. Έδωσα μάχες και κατάφερα να την αφαιρέσω από το λεξιλόγιο μου.
Για τη δύναμη
Για μένα η δύναμη είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη γνώση. Όσο περισσότερο και σε βάθος γνωρίζω, τόσο περισσότερη δύναμη αποκτώ για να υλοποιήσω τις επιθυμίες μου.
Για τους ανθρώπους
Δε φέρω καμία ευθύνη.
Δεν τους δημιούργησα εγώ.
Απευθυνθείτε στον κατασκευαστή παρακαλώ για κάθε παράπονο.
Για την καλοσύνη
Είναι από τις πιο ισχυρές ενέργειες στο σύμπαν. Είναι η ραχοκοκαλιά όλων των αρετών.
Επίσης, πιστεύω ότι την καλοσύνη για να μπορείς να την εκδηλώνεις χρειάζεσαι τόλμη και αντοχή.
Τολμάς;
Αντέχεις;
Ή ακόμα καλύτερα Αντέχεις να τολμάς;
Ή τολμάς να αντέχεις;
Για τη ζωή μου μέχρι τώρα
Η εικόνα που εγώ θα έδινα για μένα είναι αυτή του οδοστρωτήρα.
Μια μηχανή που στρώνει και ανοίγει δρόμους.
Αυτή είναι η αποστολή μου, να ανοίγω δρόμους και να κάνω νέες αρχές.
Μου είναι εύκολο γιατί δεν έχω προσκολλήσεις. Προσδοκίες έχω, προσκολλήσεις όχι.
Για να απαντήσω στις ερωτήσεις, χρειάστηκε να ξεκαθαρίσω από την αρχή αν στέκομαι στη θέση του παρατηρητή ή στη θέση του πρωταγωνιστή, αφού άλλα τα έχω ζήσει κι άλλα τα έχω μόνο παρατηρήσει.
Για τον θάνατο
Πώς να μιλήσω για κάτι που δεν το έχω βιώσει; Ούτε καν το έχω αγγίξει.
Εδώ αν έδινα multiple choice θα επέλεγα την απάντηση:
“Δεν ξέρω /δεν απαντώ”, και θα ξεμπέρδευα… προς το παρόν.
Σας φιλώ και σας ευχαριστώ
Μαρία Λεβέντη
Η dr Μαρία Λεβέντη είναι ψυχίατρος, ιδρύτρια της μεθόδου της Σφαιρικής Αντιληπτικότητας και εισηγήτρια των εξαιρετικών σεμιναρίων Fight to Win.

Χάρης (18/05/2017)
Σε λίγες λέξεις τόσα νοήματα!!! Θα το διαβάσω σίγουρα πολλές φορές το άρθρο!!!
Όντως σοκαριστικό τι χρειάζεται για να δημιουργούμε αληθινά…
Όλγα (19/05/2017)
Συνέχισε το έργο σου!
Γιατί το να πας στη Σφαιρική είναι ό,τι καλύτερο – A New Life (07/09/2017)
[…] εδώ, τι λέει η Μαρία Λεβέντη -και- για την […]