Η ομιλία του Joaquin Phoenix στα Όσκαρ ήταν πολλά παραπάνω από ευχαριστήρια

Μοιάζει να κουβαλάει στις πλάτες του ένα ασήκωτο φορτίο, στην καρδιά του απέραντο πόνο, στο μυαλό του αιώνια σοφία και στα μάτια του απόλυτη αγάπη για όσους είναι αβοήθητοι, πονεμένοι, πληγωμένοι, αδικημένοι, απελπισμένοι.
Ο Joaquin Phoenix έχει φωνή και τη χρησιμοποιεί, αυτό το κρίσιμο διάστημα της ανθρωπότητας, για τον πλανήτη μας και για όλα τα πλάσματα που δεν έχουν! Κι αυτό θα τον οδηγήσει στην εξιλέωση. Σε αυτή τη ζωή ή σε επόμενη!

Εδώ είναι η ευχαριστήρια ομιλία του μόλις πήρε το Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για το Joker.
Joaquin, πάρε μια αναπνοή. Μπορεί να υπήρξες, όπως λες στην ομιλία σου κάθαρμα, αλλά βρήκες τον δρόμο σου. Και τον υπηρετείς απόλυτα και συγκινητικά!

Γεια! Τι γίνεται;

 

Θεέ!!! Είμαι γεμάτος από ευγνωμοσύνη αυτή τη στιγμή. Δεν νιώθω ούτε στο ελάχιστο πιο ικανός από τους συνυποψηφίους μου ή από οποιονδήποτε άλλον σε αυτή την αίθουσα καθώς μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη, την αγάπη για τις ταινίες. Αυτή η μορφή έκφρασης μου χάρισε την πιο υπέροχη ζωή. Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτήν.

 

Όμως νομίζω ότι το μεγαλύτερο δώρο προς εμένα και προς τους περισσότερους σε αυτό το δωμάτιο είναι η ευκαιρία που μας δίνεται να μιλήσουμε εμείς για όλους όσους δεν έχουν φωνή.

 

Σκέφτομαι αρκετά κάποια από τα θλιβερά θέματα που αφορούν όλους μας και σκέφτομαι ότι πολλοί από εμάς υπερασπιζόμαστε διαφορετικούς σκοπούς. Όμως εγώ βλέπω ομοιότητα σε όλα αυτά τα οποία υπερασπιζόμαστε.

 

Πιστεύω πως είτε μιλάμε για την ανισότητα των φύλων είτε για τον ρατσισμό ή τα δικαιώματα των γκέι, των αυτόχθονων ή των ζώων, στην ουσία δίνουμε για την ίδια μάχη ενάντια στην αδικία.

 

Μιλάμε για τη μάχη απέναντι στην πεποίθηση ότι ένα έθνος, ένας άνθρωπος, μια φυλή ή ένα είδος έχει το δικαίωμα να επιβάλλεται, να ελέγχει, να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται χωρίς συνέπειες.

Πιστεύω ότι αποσυνδεθήκαμε από τον φυσικό κόσμο και πολλοί από εμάς είμαστε ένοχοι για το ότι έχουμε υιοθετήσει μια εγωκεντρική θεώρηση για τον κόσμο μας. Την πεποίθηση ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος.

 

Εισβάλουμε στη φύση και λεηλατούμε τους φυσικούς πόρους. Αισθανόμαστε ότι έχουμε το δικαίωμα να γονιμοποιούμε τεχνητά μια αγελάδα και όταν αυτή γεννάει αισθανόμαστε ότι έχουμε το δικαίωμα να κλέβουμε το μωρό της ακόμα κι όταν τα ουρλιαχτά της είναι συγκλονιστικά. Και ότι έχουμε το δικαίωμα να παίρνουμε το γάλα που είναι για το μοσχαράκι της και το βάζουμε στον καφέ και στα δημητριακά μας.
Πιστεύω ότι όλοι φοβόμαστε στην ιδέα της προσωπικής αλλαγής γιατί πιστεύουμε ότι θα χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι.

 

Όμως οι άνθρωποι στην καλύτερη τους εκδοχή, είναι τόσο επινοητικοί, δημιουργικοί και ευφυείς. Και πιστεύω πως όταν έχουμε ως βασικές αρχές μας την αγάπη και τη συμπόνοια μπορούμε να δημιουργήσουμε, να αναπτύξουμε και να κάνουμε αλλαγές που θα είναι ευεργετικές απέναντι σε όλα τα ευαίσθητα πλάσματα και στο περιβάλλον.

 

Έχω υπάρξει κάθαρμα στη ζωή μου. Έχω υπάρξει εγωιστής. Κατά εποχές έχω υπάρξει σκληρός και δύσκολος για να δουλεύει κάποιος μαζί μου. Όμως είμαι ευγνώμων που τόσοι μέσα σε αυτή την αίθουσα μου δώσατε μια δεύτερη ευκαιρία.

 

Πιστεύω ότι είμαστε στα καλύτερα μας όταν υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον και όχι όταν ακυρώνουμε ο ένας τον άλλον για παλιά λάθη. Είμαστε στα καλύτερα μας όταν βοηθάμε ο ένας τον άλλον προκειμένου να αναπτυχθούμε, να εκπαιδευτούμε. Όταν ο ένας οδηγεί τον άλλον στη λύτρωση. Αυτή είναι η καλύτερη εκδοχή της ανθρωπότητας.
Ο αδελφός μου όταν ήταν 17 έγραψε αυτούς τους στίχους.
Έγραψε: “Τρέξε προς τη σωτηρία με αγάπη και η ειρήνη θα ακολουθήσει. Ευχαριστώ! “