Ο φωτογράφος Stephan Draschan δημιούργησε ένα πρότζεκτ με τον τίτλο “Άνθρωποι ταιριαστοί με έργα τέχνης”. Αν και οι φωτογραφίες του Draschan μοιάζουν σκηνοθετημένες, δεν είναι ούτε στο ελάχιστο. Το μυστικό είναι ότι τη “σκηνοθεσία” την έχει κάνει η συγχρονικότητα. Ο ίδιος περιμένει υπομονετικά σε αίθουσες μουσείων στο Παρίσι, τη Βιέννη και το Βερολίνο και απαθανατίζει επισκέπτες που ταιριάζουν απόλυτα με το έργο τέχνης που παρατηρούν.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, μοναδικό αλλά και διασκεδαστικό.

Απόλαυσε υπέροχες εικόνες!

…και να φανταστείς ότι για χρόνια το απέφευγα

Ακυρώνω ραντεβού, ακυρώνω συναντήσεις, ακυρώνω φαγητά, αφήνω δουλειές στη μέση, φοράω τα αθλητικά μου για να πάω στο ραντεβού μου. Ζω έρωτα με το spinning, δε χάνω εύκολα ραντεβού μαζί του και κάθε φορά αναρωτιέμαι γιατί το είχα διαγράψει από τη λίστα μου.

Λίγο πριν την ψηφοφορία για το νομοσχέδιο,ο Lee μιλάει για το σχολείο και πώς έβαζε διάφορες αντωνυμίες αναφερόμενος στον εαυτό του όταν έγραφε εκθέσεις στη δευτέρα δημοτικού, πώς πέρασε στο σχολείο, για πώς αντιδρά όταν μπερδεύουν το φύλο του στο δρόμο, για τη δυσφορία του φύλου, για τη μαμά του παλαιότερα και τώρα, για το πότε το είπε, για το τι πρόκειται να κάνει στο μέλλον.

“Στην πρώτη δημοτικού κατάλαβα ότι δεν είμαι κορίτσι”

Είναι απλά αφοπλιστικός γιατί είναι αληθινός.

 

 

 

 

Θλίψη, άγχος, κατάθλιψη, λύπη, κακοτυχία, ανεκπλήρωτα όνειρα, ντροπή, υποτίμηση, κακές σχέσεις, προδοσία, μεταμέλεια, μοναξιά, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ματαίωση, κόλλημα. Πόσο βάρος μπορείς να αντέξεις;

 

Καταρχάς να διευκρινίσω κάτι… Αυτά που έπαθα, και κανείς δε μου είπε ότι θα τα πάθω από τη μέρα που θα αποκτήσω παιδί, είναι εντελώς προσωπικά και μπορεί να αγγίζουν εμένα και κανέναν άλλο. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τη δική μου προσωπικότητα και ψυχοσύνθεση. Είναι βέβαια και κάποια πρακτικά που ισχύουν για όλους μας, αλλά μην επηρεαστείτε! Κάντε παιδιά άφοβα! Είναι ό,τι καλύτερο που μπορεί να σας συμβεί!