Μια ιστορία για τις φορές που το μόνο που χρειάζεσαι για να ακολουθήσεις το σχέδιο σου είναι ένα χέρι στον ώμο σου τη σωστή, όμως, στιγμή!
Μια ιστορία για τις φορές που το μόνο που χρειάζεσαι για να ακολουθήσεις το σχέδιο σου είναι ένα χέρι στον ώμο σου τη σωστή, όμως, στιγμή!
Πώς θα σου φαινόταν αν σταματούσες τα πάντα για 30 δευτερόλεπτα και απλά ανέπνεες;
Τι θα γινόταν αν στη μέση της πιο τρελής ημέρας σταματούσες ό,τι κάνεις για 30 δευτερόλεπτα και απλά κοίταζες γύρω σου;
Πόσο θα γκρεμιζόταν ο κόσμος αν για 30 δευτερόλεπτα σταματούσες να αγχώνεσαι και να αγχώνεις;
Πώς θα ήταν η ημέρα σου αν απλά για 30 δευτερόλεπτα απολάμβανες το νερό που πίνεις;
Ευανθία Κουρτμπουγιάννη
Είναι πολύ εύκολο να δεχθείς βοήθεια από κάποιον όταν γνωρίζεις ότι τη χρειάζεσαι και αποφασίζεις να τη ζητήσεις. Αρκετά δυσκολότερα γίνονται τα πράγματα όταν τη βοήθεια θέλεις να την προσφέρεις. Πολλές φορές μπορεί να μη γνωρίζεις από πού να ξεκινήσεις και πού να εστιάσεις· μπορεί επίσης να αφομοιωθείς από τη δυσκολία του ανθρώπου σου και τελικά να τα παρατήσεις. Για σένα που νοιάζεσαι για τους γύρω σου και θέλεις να στέκεσαι πλάι τους, έχω ετοιμάσει 3 «memos», τα οποία ελπίζω να προστατεύσουν την αγάπη και τη γενναιοδωρία σου σε στιγμές δοκιμασίας!
Καίτη Φαρμάκη
Πολύ πιθανό να ξέρεις ήδη κάποια πράγματα για το vision board, πίνακα οραματισμού ή τον πίνακα οραμάτων! Υπάρχει μια αποδεδειγμένη θεωρία που λέει πως ό,τι φανταστείς μπορείς να το φέρεις στη ζωή σου. Και αυτό ισχύει τόσο για τα θετικά όσο και για τα αρνητικά. Εδώ παρέα σήμερα θα ακολουθήσουμε τα δέκα απλά βήματα για να φτιάξεις έναν πίνακα οραμάτων που θα φέρει στη ζωή σου αυτό που θέλεις πιο γρήγορα!
Μια ιστορία καραντίνας από την οποία πήρα τόση έμπνευση που θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σου.
Εχθές μιλούσα μισή ώρα στο τηλέφωνο απατώντας σε μια μεγάλη έρευνα για την εποχή που ζούμε και τις επιπτώσεις της σε καθημερινό και συναισθηματικό επίπεδο.
Η συγγραφέας Portia Nelson είχε πάρει μέρος σε ένα σεμινάριο στο οποίο της ζήτησαν να γράψει σε πέντε μικρές κάρτες πέντε κεφάλαια από τη ζωή της. Αυτό που έγραψε, και που με κάνει να αναρωτιέμαι πώς το σκέφτηκε, μπήκε σε ένα βιβλίο της. Απόλαυσε το…
Σε μια ομιλία του ο Wayne Dyer μοιράστηκε μια παράδοξη ιστορία που όμως -στοίχημα;- έχει συμβεί σε όλους μας χωρίς ίσως να το έχουμε καταλάβει.
Στην κοιλιά της μαμάς τους είναι δυο μωρά. Ρωτάει το ένα το άλλο: “Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;” Το άλλο απαντάει: “Μα, βέβαια! Κάτι θα πρέπει να υπάρχει μετά τον τοκετό. Ίσως να βρισκόμαστε εδώ και να προετοιμαζόμαστε για αυτό που υπάρχει μετά”.
“Βλακείες”, απαντάει το άλλο μωρό. “Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Πώς θα ήταν άλλωστε η ζωή εκεί;”
Όταν σιδερώνω βλέπω τα καλύτερα βίντεο στο youtube. Εκεί που σιδέρωνα τα πουκάμισα του καλού μου, ο Wayne Dyer ξεκίνησε να λέει την παρακάτω ιστορία.
Παράτησα το σίδερο και ξεκίνησα να σημειώνω… Μπορεί να μην έχει σιδερωμένο πουκάμισο να φορέσει, όμως έχει μια ωραία ιστορία να διαβάσει!