«Μοιάζουμε με ημικύκλιο. Έχουμε μια έντονη τάση να συνδεθούμε μ’ ένα άλλο ημικύκλιο που έρχεται και ενώνεται μαζί μας –συμπληρώνοντας έτσι τον κύκλο– και μας προσφέρει ένα κύμα ευφορίας και ενέργειας που μοιάζει με την ολοκλήρωση που παρέχει η πλήρης σύνδεση με το σύμπαν. Στην πραγματικότητα, το μόνο που κάνουμε σε αυτή την περίπτωση είναι να συνδεόμαστε με ένα άλλο άτομο το οποίο ψάχνει κι αυτό στον έξω κόσμο για το άλλο μισό του.
»Ο Ρενό είπε πως αυτή είναι μια κλασική σχέση αλληλεξάρτησης και ότι έχει εγγενή προβλήματα, τα οποία εμφανίζονται αμέσως».
Δίστασε για λίγο, σαν να περίμενε να πω κάτι. Εγώ απλώς κούνησα το κεφάλι.
«Βλέπεις, το πρόβλημα μ’ αυτό το ολοκληρωμένο πρόσωπο, μ’ αυτόν τον κύκλο τον οποίο και οι δύο άνθρωποι πιστεύουν ότι σχημάτισαν, είναι ότι χρειάζονται δύο άτομα για να δημιουργήσουν αυτό το ένα. Το ένα άτομο παρέχει τη θηλυκή ενέργεια και το άλλο την αρσενική. Αυτό το ένα ολοκληρωμένο πρόσωπο έχει, κατά συνέπεια, δύο κεφάλια ή δύο εγώ. Και οι δύο θέλουν να κυβερνούν αυτό το ένα ολοκληρωμένο πρόσωπο που έχουν δημιουργήσει, και έτσι, όπως και κατά την παιδική ηλικία, και οι δύο άνθρωποι θέλουν να εξουσιάζουν ο ένας τον άλλο, λες κι ο άλλος είναι ο εαυτός τους. Αυτό το είδος αυταπάτης σχετικά με την ολοκλήρωση καταλήγει πάντοτε σε αγώνα δύναμης. Στο τέλος, καθένας από τους δύο παίρνει τον άλλο ως δεδομένο και φτάνει στο σημείο να τον καθιστά ακόμα και ανίκανο, έτσι ώστε να μπορεί να οδηγεί αυτόν τον ολοκληρωμένο εαυτό προς την κατεύθυνση που θέλει. Αλλά φυσικά αυτό δεν μπορεί να σταθεί ή τουλάχιστον δεν μπορεί να σταθεί πια. Ίσως στο παρελθόν ο ένας από τους συντρόφους να ήταν πρόθυμος να υποταχθεί στον άλλο – συνήθως ήταν η γυναίκα και σπανιότερα ο άντρας. Αλλά τώρα αφυπνιζόμαστε. Κανένας δεν θέλει να υποτάσσεται σε κανέναν άλλον πια».
«Αυτά, λοιπόν, σ’ ό,τι αφορά τον έρωτα», είπα.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο
Η Ουράνια προφητεία – Αναθεωρημένη έκδοση
ένα κλασικό πνευματικό βιβλίο από τις Εκδόσεις Διόπτρα
Μπορείς να βρεις το βιβλίο πατώντας εδώ!
