Για κάποιους είναι ένα όνειρο ζωής και για κάποιους άλλους είναι ήδη μια εμπειρία. Η Allison Reiber DiLiegro πέρασε 10 ημέρες στη σιωπή σε ένα retreat στη Βόρεια Ταϋλάνδη κάνοντας 10 ώρες διαλογισμό την ημέρα και είδε αποτελέσματα που κράτησαν στον χρόνο. Εδώ, μοιράζεται την εμπειρία της.
- Πήγα σε ένα 10ήμερο πρόγραμμα διαλογισμού σε ένα retreat στη Βόραια Ταϋλάνδη
- Οι μαθητές πήραν όρκο σιωπής και διαλογισμού για 10 ώρες κάθε ημέρα
- Είδα σημαντικά και μακροχρόνια αποτελέσματα
- Τα μαθήματα στηρίζονται από δωρεές και υπάρχουν σε 150 κέντρα στις 6 ηπείρους
———————————————————————————————————————–
Πήγα στον πρώτο μου σιωπηλό διαλογισμό σε retreat το 2012. Όταν γράφτηκα, φαντάστηκα δέκα μακάριες ημέρες διαλογισμού στα γεμάτα ομίχλη ταϋλανδέζικα βουνά, απόλυτα γαλήνια και ελεύθερη από κάθε κοσμικό περισπασμό. Τώρα που ετοιμάζομαι για το τρίτο μου course τον Νοέμβριο ξέρω ακριβώς σε τι πάω να μπλέξω.
Κάποιες φορές θα νιώθω γαλήνια και δε θα υπάρχει (απολύτως) κανένας περισπασμός. Αλλά ξέρω ότι κάποιες άλλες θα υπάρξουν σύγχυση, δάκρυα, σωματικός πόνος και επίπονες αναμνήσεις. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι να περιμένει από πριν.
Κατά τη διάρκεια του retreat έκανα ένα ταξίδι σε κάθε πιθανό συναίσθημα και ανέσυρα μνήμες που δεν είχα καταλάβει ότι είχα ακόμα. Ήταν έντονο και απαιτητικό, μια εμπειρία που έμοιαζε περισσότερο με χειρουργική επέμβαση παρά με χαλαρές διακοπές. Όμως, λίγες ημέρες μετά άρχισα να αντιλαμβάνομαι τα αποτελέσματα.
Στο τέλος, έφυγα με το κεφάλι μου να ζυγίζει πολλά κιλά ελαφρύτερο. Ένιωθα καθαρή και ικανοποιημένη και με μια μεγαλύτερη ικανότητα για υπομονή, συμπόνια και ευγνωμοσύνη.
Το The Dhamma Simanta Meditation Center βρίσκεται στην Lamphun στην Ταϋλάνδη σχεδόν μια ώρα βόρεια της Chian Mai. Οι εγκαταστάσεις στο campus είναι απλές, με πολύ πράσινο και ηρεμία, με μια τραπεζαρία, ένα μονοπάτι ανάμεσα σε φυτά και λουλούδια και με μια μεγάλη ψηλοτάβανη αίθουσα διαλογισμού με χαμηλό φωτισμό και μαξιλάρια σε διάταξη.
Οι κοιτώνες ήταν απλοί αλλά ζεστοί με ένα διπλό κρεβάτι, μια καρέκλα, κάποια ράφια και ένα μπάνιο με έναν μικρό καθρέφτη.
Τις δέκα ημέρες που πέρασα στο κέντρο δε μίλησα (σχεδόν) καθόλου.
Την πρώτη ημέρα πήρα τον όρκο noble silence, της σιωπής του σώματος, του μυαλού και της ομιλίας. Δεν επιτρέπονται οι συνομιλίες ανάμεσα στους μαθητές. Απαγορεύονται ακόμα και η οπτική επαφή ή και οι χειρονομίες. Οι μαθητές μπορούν να κάνουν ερωτήσεις στον επικεφαλής για τη διαδικασία, αλλιώς υπάρχει απόλυτη σιωπή.
Εκτός από το να μη μιλάς, δεν υπάρχει δυνατότητα για διάβασμα, γιόγκα, μαγείρεμα ή τραγούδι. Το μόνο που χρειάζεται είναιι να κρατάς καθαρό το δωμάτιο σου. Κάθε τι που μπορεί να αποσπάσει την προσοχή σου κλειδώνεται σε ντουλαπάκι. Τηλέφωνα, βιβλία, κάμερες, υπολογιστές ακόμα και στυλό ή σημειωματάρια κλειδώνονται όλα.
Ο στόχος του διαλογισμού είναι να αφήσεις σκέψεις και πικρίες που σε βαραίνουν
Ξυπνούσα στις 4 το πρωί, πήγαινα στο κρεβάτι στις 21:30 και έκανα συνολικά 10 1/2 ώρες διαλογισμό.
Το καθημερινό μου πρόγραμμα ήταν ως εξής: πρωινό εγερτήριο στις 4:00. Διαλογισμός 4:30 – 6:30. Πρωινό και διάλειμμα 6:30 – 8:00. Διαλογισμός 8:00 – 11:00. Γεύμα και διάλειμμα μέχρι τις 13:00. Διαλογισμός 13:00 – 17:00. Τσάι έως τις 17:30. Διαλογισμός 18:00 – 19:00. Εκπαιδευτική συζήτηση 19:00 – 20:30. Διαλογισμός 20:30 – 21:00. Ερωτήσεις στον δάσκαλο, εάν θέλεις. Στο κρεβάτι στις 21:30.
Αυτές είναι συνολικά δέκα και μισή ώρες με διαλογισμό κάθε ημέρα. Και αν σκέφτεστε το φαγητό ίσως να προσέξατε ότι δεν έχει δείπνο. Όσοι πηγαίνουν για πρώτη φορά επιτρέπεται να φάνε ένα σνακ κατά τη διάρκεια του τσαγιού. Οι μαθητές που επιστρέφουν καλό είναι να μην έχουν αυτό το σνακ.
Η τεχνική του Vipassana διαλογισμού επικεντρώνει στο να σκανάρεις το σώμα σου για φυσικές αντιδράσεις και αισθήσεις, δεν επικεντρώνει σε mantras ή οραματισμό. Κάθεσαι οκλαδόν και ξεκινάς κλείνοντας τα μάτια σου και σκανάροντας με το νου το πάνω μέρος του κεφαλιού σου αναζητώντας κάποια αίσθηση. Μπορεί να είναι φαγούρα, σπασμός, παλμός ή οτιδήποτε άλλο. Μόλις αντιληφθείς μια αίσθηση την παρατηρείς για μια στιγμή και μετά προχωράς στο επόμενο σημείο του σώματος, το μέτωπο. Συνεχίζεις με αυτόν τον τρόπο μέχρι να σκανάρεις όλο το σώμα σου, και τότε ξεκινάς από την αρχή. Αυτό είναι όλο.
Το πιο σημαντικό κομμάτι όμως είναι να μην αντιδράσεις στην οποιαδήποτε αίσθηση. Απλά την παρακολουθείς. Δεν ξύνεσαι και δεν μισείς τον πόνο στην πλάτη σου που κάνει την όλη κατάσταση ανυπόφορη. Όταν δεν αντιδράς, τελικά βλέπεις ότι κάθε αίσθηση, αναπόφευκτα, περνάει από μόνη της.
Πολλές σκέψεις θα έρθουν στο μυαλό σου όσο θα το κάνεις αυτό. Η δουλειά σου δεν είναι να διώξεις αυτές τις σκέψεις, απλά να τις παρατηρήσεις παθητικά χωρίς να μείνεις σε αυτές. Κάνοντας το αυτό, αυτές βαριούνται και αφού δεν τις παίζεις φεύγουν μακριά. Κάνοντας κάτι τέτοιο, ελευθερώνεις τον εαυτό σου από παλιές σκέψεις και πικρίες που σε βαραίνουν.
Το πώς λειτουργεί αυτή η τεχνική δεν έχει διερευνηθεί πρακτικά. Όμως, πέρα από κάθε απόδειξη, εγώ στην πραγματικότητα νιώθω ότι δουλεύει. Κάποιες φορές, όταν καταφέρνω να παραμένω απόλυτα ουδέτερη αλλά με επίγνωση, μπορώ να αισθανθώ παλιά μπλοκαρίσματα να έρχονται στην επιφάνεια και να φεύγουν.
Και κάποιες άλλες φορές, τίποτα δε συμβαίνει πραγματικά. Κάθε διαλογισμός είναι και μια διαφορετική εξερεύνηση. Όπως και να εξελιχθεί, είναι συναρπαστικό να βλέπεις τι κάνει το μυαλό σου όταν του δίνεις σημασία.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεκινήσεις διαλογισμό όμως ένα δεκαήμερο διαλογισμού μπορεί να χτίσει μια πολύ γερή βάση.
Τα κέντρα που πήγα ανήκουν σε ένα μη θρησκευτικό δίκτυο που ιδρύθηκε από τον S. N. Goenka. Γίνονται κάποιες συζητήσεις για τον Βούδα, που επινόησε αυτή την τεχνική, όμως τα μαθήματα δεν είναι θρησκευτικά και γίνονται δεκτά άτομα από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Υπάρχουν 182 κέντρα σε ολόκληρο τον κόσμο, 11 κέντρα στις ΗΠΑ και 5 στον Καναδά. Τα μαθήματα είναι δωρεάν και όλοι οι δάσκαλοι και το προσωπικό εργάζονται αφιλοκερδώς. Στο τέλος, οι μαθητές μπορούν να κάνουν μια δωρεά για να χρηματοδοτηθούν μελλοντικά μαθήματα.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Business Insider και μπορείς να δεις εδώ το πρωτότυπο.
Στη φωτογραφία δεν είναι η συντάκτρια
