Όταν το junk food σου είναι το μπέργκερ με μπιφτέκι φακής και τέλεια vegan μαγιονέζα

Η μυρωδιά από πεντανόστιμα ζεστά φαγητάκια ήταν η πρώτη που σε υποδεχόταν. Τα χρώματα από υπέροχους δροσερούς χυμούς έρχονταν και σκάγανε μπροστά στα μάτια σου. Στα αυτιά μου συζητήσεις για το πόσο όμορφη είναι η ζωή χωρίς βία. Ένα παιδάκι πέντε χρονών με ζωγραφισμένο μουτράκι με κοιτάζει στα μάτια και μου χαμογελάει. Του χαϊδεύω τα μαλλάκια. Κάτι αλλάζει στη ζωή μας, σκέφτομαι. Προς το καλύτερο.

Πώς θα νιώσεις και ένα μενού για να το καταφέρεις ακόμα πιο εύκολα

Δεν είναι δύσκολο να γίνεις vegan έστω και για μια ημέρα. Προσπάθησε για μια ημέρα να μην καταναλώσεις οτιδήποτε ζωικό. Ακόμα και μέλι. Σε πολλές χώρες ισχύει μια meatless day ώστε να πάρει και το περιβάλλον μια ανάσα. Γιατί η τεράστια βιομηχανία κρέατος επιβαρύνει το περιβάλλον περισσότερο από όσο μπορείς να υπολογίσεις και να φανταστείς.

… εντάξει επαγγελματική συνάντηση ήταν

Λίγες ημέρες πριν κάνω το Dermafrac τα είχα βάλει και με το χρόνο και με τον καθρέφτη. Έχω ρυτίδες, έλεγα, το δερματάκι μου έχει αφυδατωθεί, και γενικά δεν ένιωθα στα ωραία μου.
Όμως αντί να προβληματίζομαι αποφάσισα να κάνω κάτι τόσο ήπιο όσο ήθελα για αρχή αλλά και τόσο αποτελεσματικό ώστε να δω κάποια αποτελέσματα. Και έκανα Dermafrac. Άουτς

…και είμαι εδώ να σου πώς είναι

Κυριακή πρωί και ξυπνάω με όρεξη. Μιλάω με τους φίλους μου στο τηλέφωνο και δίνουμε το ραντεβού μας έξω από την αίθουσα που θα γινόταν το Fight 2 Win.
Ακούγεται από μέσα δυνατά η μουσική, ο κόσμος έχει κέφια, συναντιόμαστε, τα λέμε για λίγο, χαιρόμαστε και μπαίνουμε στην αίθουσα. Το μεσημέρι και στο τέλος του σεμιναρίου δεν βγαίνουμε απλά χαμογελαστοί. Βγαίνουμε αποφασισμένοι. Και σε λίγο, νικητές!

Η αναβλητικότητα και άλλες ιστορίες

Στα παραμύθια τον φιλάμε, στην πραγματική ζωή όμως χρειάζεται να τον φάμε και μάλιστα νωρίς το πρωί! Τί είναι ο βάτραχος και γιατί χρειάζεται καθημερινά να του δείχνουμε ποιος είναι το αφεντικό; Όλα όσα έμαθα από την παρουσίαση – σεμινάριο του βιβλίου “Φάε το βάτραχο σου” του Brian Tracy.

Ανεβαίνοντας προς τον 4ο όροφο είχα ξεκινήσει ήδη τα χαμόγελα. Κι ας ήμουν κουρασμένη σωματικά κι ας πεινούσα κι ας είχα πολύ δουλειά μπροστά μου. Χαμογελούσα γιατί πήγαινα να κάνω κάτι που το ήθελα καιρό: να φωτογραφίσω την αύρα μου. Και αναρωτιόμουν πόσο θα αποτυπωθεί η κούραση, πόσο η πείνα, πόσο η χαρά, πόσο οι αδυμναμίες και πόσο τα δυνατά μου σημεία… Μια ώρα και 30 ευρώ μετά, είχα όλες τις απαντήσεις και κάτι παραπάνω.

Μία ημέρα που ο καιρός είχε τρελαθεί, πριν από μία καταπληκτική ηλιοφάνεια και κατά τη διάρκεια μίας τρελής καταιγίδας, παρκάρω στην Κηφισίας, ανοίγω την παιδική ομπρελίτσα μου -τη μόνη που βρήκα στο αυτοκίνητο- και τρέχω να κάνω Cryosauna. Μια ασυνήθιστη αλλά και θεραπευτική εμπειρία που διάρκεί τόσο λίγο αλλά που ωφελεί τόσο πολύ!

 

Στοχο-ποίηση

Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή της χρονιάς δε συνηθίζω να βάζω στόχους. Τους βάζω όταν αισθάνομαι, άσχετα αν είναι πρωτοχρονιά, Δευτέρα ή τα γενέθλια μου. Μόνο που εφέτος αισθάνομαι πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ότι δε θέλω να αφήνω το χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτο.
Ο χρόνος μου πάνω στη γη είναι περιορισμένος και κάθε ημέρα αισθάνομαι ότι θέλω να κάνω το καλύτερο που μπορώ, για να ζήσω τον εαυτό μου στα καλύτερα του πνευματικά, ψυχικά και σωματικά. Έτσι είπα να γράψω τους στόχους μου και για να δεσμευτώ και για να τους μοιραστώ μαζί σου.