Είχα κανονίσει ολόκληρη επιχείρηση: μη vegan φίλοι να περάσουν μια βόλτα από το Vegan Life Festival στο Γκάζι για να δοκιμάσουν vegan φαγητάκια και να μου πούνε τη γνώμη τους. Τελικά, κάποιοι ήρθαν, κάποιοι άλλοι δεν ήρθαν, με κάποιους συναντηθήκαμε τυχαία και με κάποιους άλλους χαθήκαμε αλλά όλοι χαρήκαμε το Vegan – Friends and – Life Festival.
Το Σάββατο, η – τρώω κρέας και μόνο κρέας – Άννυ μου έλεγε ότι φυσικά θα αρέσει σε όλους το φαγητό στο Vegan Life Festival. Ήταν σίγουρη ότι δεν θα υπάρχει burger, φαγητό, χυμός ή γλυκό που να μην αρέσει σε κάποιον.
Κι εγώ ήμουν σίγουρη, όμως ήθελα να το ζήσω και να μοιραστώ μαζί σου το πώς φαίνονται σε έναν μη vegan οι vegan επιλογές. Ήταν όλα τέλεια όμως είχαμε και ανατροπές, να ξέρεις!
Η Μαρία με τον Κωνσταντίνο ήρθαν πρώτοι από όλους τους φίλους. Με διάθεση beyond happy, όπως πάντα. Αφού μιλήσαμε για τα του ραδιοφώνου, η Μαρία είναι στον Ρυθμός 949 και ο Κωνσταντίνος στον Easy 97,2, περάσαμε στο φαγητάκι μας.
Η Μαργαρίτα από τον Δρόμος 89,8 ήρθε χωρίς να το ξέρω. Μάλιστα, δοκίμασε κάτι το οποίο σιχάθηκε. Μα έπεσε κι αυτό το κορίτσι κατευθείαν στα… σκληρά! Πιο κάτω λεπτομέρειες να γελάσεις κι εσύ με την περιγραφή της.
Λίγο μετά, καταφθάνουν η Νατάσα και ο Βασίλης, με μεγάλη όρεξη να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Ταυτόχρονα έρχεται ο ταλαντούχος pastry chef Άλεξ, να και η Ευγενία με μια φίλη της. Ο Μάκης στο τηλέφωνο με ρωτάει λίγο πριν μπω στις ομιλίες αν μπορεί να έρθει. Τελικά δεν ήρθε.
Ενδιάμεσα, μιλάμε με αγνώστους που μοιραζόμαστε το τραπέζι για τις γεύσεις, τη ζέστη και για τις τιμές. Ναι, ήταν κάπως ακριβά κάποια από τα φαγητά.
Πάντως πολλά προϊόντα είχαν μια χαρά τιμές. Και η είσοδος ήταν δωρεάν. Και η ποιότητα σε ό,τι έτρωγες, έπινες, δοκίμαζες ή αγόραζες ήταν κορυφαία. Και πολλοί πουλούσαν σε τιμές έκθεσης. Να τα λέμε κι αυτά. Γιατί πού αλλού μπορείς να βρεις προϊόντα και τρόφιμα κορυφαίας ποιότητας αλλά και cruelty free;
Lunch Time
Λοιπόν, η Μαρία ξεκίνησε με ρολάκια λαχανικών κι έναν χυμό που τον χάρηκε μέσα στη ζέστη και το έδειξε! Στο τέλος,
η Μαρία δοκίμασε και από το gluten free μπεργκεράκι.
Οι ουρές για φαγητό, από το μεσημέρι και μετά, ήταν μεγάλες σε κάποια περίπτερα. 20 λεπτά αναμονή για να πάρεις ένα μπέργκερ ή πίτσα ή φαλάφελ ή ό,τι ήθελες να πάρεις. Όμως, τόσο δεν περιμένεις και στα φεστιβάλ ή στις συναυλίες που πηγαίνουμε και στεκόμαστε για μπύρα ή για… βρώμικο;
Και μετά, ήρθαν τα burgers! Η αλήθεια είναι ότι έκλεψαν την παράσταση. Πλούσια και εντυπωσιακά. Το burger της φωτογραφίας άρεσε στην Νατάσα αλλά όχι και τόσο στον Βασίλη -το βράδυ παρήγγειλαν σουβλάκια-, άρεσε στον Κωνσταντίνο αλλά όχι και τόσο στον pastry chef μας Άλεξ. Δίχασε λίγο ίσως γιατί όλοι το περίμεναν συγκλονιστικό ενώ ήταν απλά νόστιμο και χορταστικό.
Η πίτσα που έτρωγαν οι -μη vegan- διπλανοί μας ήταν, είπαν, συγκλονιστική! Την αποθέωσε και ο Kevin Spector στην ομιλία του αργότερα. Εντωμεταξύ για το vegan παγωτό η ουρά ήταν μεγάλη, οι αντιδράσεις αποθεωτικές και τα επιφωνήματα ξελιγωτικά.
Τα κορίτσια από το Βαζάκι είχαν vegan hot dog με μια νοστιμότατη σος. Εκεί δεν μπορούσες να σταματήσεις στο ένα.
Εγώ δεν έχω πολλά να πω για το φαγητό. Έχοντας περάσει μια ίωση την Παρασκευή όχι μόνο δεν είχα όρεξη να φάω αλλά και μετά από τις δυο μπουκιές στο εκπληκτικό φαλάφελ που πήρα από το Veganaki ήμουν σχεδόν φουλ. Τελικά το κατάφερα λίγο αργότερα. Μπράβο, Veganaki για την γεύση και την ποιότητα.
Είδα τα κορίτσια από το Βαζάκι, τους υπέροχους ανθρώπους του Up-Κυτταρική Θρέψη, τις ακούραστες Vegan Fairies, τη συμπαθέστατη και δυνατή ομάδα του Crudo αλλά δεν δοκίμασα τίποτα. Το στομάχι μου δεν ήθελε ούτε νερό αυτές τις ημέρες. Αυτό έχασε..
Βγαίνοντας από τις ομιλίες αργά το βράδυ, πήρα από τη Μελικρήνη μια ζεστή vegan σοκολάτα μεσαίας ποσότητας που δυστυχώς την πλήρωσα χρυσή. Η τιμή της ήταν πιο υψηλή και από την καμινάδα της Τεχνόπολις γι’ αυτό δεν την ευχαριστήθηκα τόσο. Του χρόνου θα ξέρω…
Η Μαργαρίτα, από τον Δρόμος 89,8 ήρθε παρέα με τον Χρήστο κι έτοιμη να δοκιμάσει τα πάντα.
Για αρχή, δοκίμασε τσιπς από kale και τα σιχάθηκε!
Της φάνηκαν σαν συνδυασμός από φύκι με… σκυλοτροφή, κυριολεκτικά μοιάζει με την τροφή του σκύλου μου, μού λέει και γελάω με την καρδιά μου.
Δεν έχει και απόλυτα άδικο. Η υφή και η γεύση τους είναι κάπως ασυνήθιστες. Ακόμα και σε εμένα που δεν με ξενίζει η γεύση τους, δεν τα αναζητάω. Αλλά είναι υγιεινά τα άτιμα…
Τελικά, Μαργαρίτα και Χρήστος έφυγαν σχετικά γρήγορα γιατί είχε πολύ κόσμο και πολύ ήλιο και ήθελαν κάτι πιο ήσυχο.
Προτού φύγουν, η Μαργαρίτα δοκίμασε κάτι που το περιγράφει σαν κοτόπουλο που δεν ήταν κοτόπουλο αλλά που έμοιαζε ανησυχητικά με κοτόπουλο -υποθέτω δοκίμασε σεϊτάν, και της άρεσε. Στις γευστικές δοκιμές πήρε και φυτικό μπιφτέκι που δεν ήταν κακό…
Και τέλος η τολμηρή Μαργαρίτα δοκιμάζει raw, vegan, gluten free, sugar free, palm oil free μπισκοτάκια με κακάο που σώζουν την κατάσταση μετά το φύκι-σκυλοτροφή. Ο Χρήστος, που δεν δοκίμαζε ό,τι έβρισκε, δεν ενθουσιάστηκε με αυτά.
Έπρεπε να έχουμε συναντηθεί με τα παιδιά για να δοκιμάσουν γεύσεις που γίνονται αυτόματα αγαπητές και όχι να πέσουν στις τόσο ιδιαίτερες με την πρώτη! Μου άρεσε πάντως που η Μαργαρίτα ήταν τόσο ανοιχτή σε νέες και ιδιαίτερες γεύσεις. Είναι ένα κορίτσι που το ζει!
Το καλύτερο είναι ότι η Μαργαρίτα βρέθηκε στο περίπτερο του Dog’s voice της Έλενας Δέδε, που το καλοκαίρι έκαναν θαυμαστή δουλειά με τα αδέσποτα στο Μάτι, και πήρε μια κούπα και δυο τσάντες -και- για ενίσχυση. Και αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά. Η βοήθεια μας στα ζώα, στους ανθρώπους που τα νοιάζονται πρακτικά και όλο το cruelty free κομμάτι ήταν σημαντικό μέρος της εκδήλωσης.
Για τις ομιλίες, που τις ευχαριστήθηκα απόλυτα, θα πω σε άλλο κείμενο.
Εδώ μιλήσαμε για φαγητά, γεύσεις, απόλαυση, φίλους, γέλια
και τελικά για τα πιο βασικά συστατικά που κάνουν το κάθε φαγητό μας νόστιμο:
Την αποδοχή και την αγάπη
για τη γη μας, το περιβάλλον, τα ζώα και τελικά για τον εαυτό μας.
Περιμένοντας το επόμενο Vegan Life Festival,
να περνάμε καλά,
να ζούμε με συνείδηση,
να ανοίγουμε τους ορίζοντες μας
και να μας αγαπάμε πολύ!
από την Καίτη Φαρμάκη
