Η ιστορία γνωστή σε όλους μας. Ήθελα πολύ να ξεκινήσω κάτι καινούργιο. Ήξερα τι θέλω να κάνω, το είχα φανταστεί, το είχα μελετήσει, είχα παρακολουθήσει με πάθος και συγκέντρωση άλλους που το είχαν κάνει στο εξωτερικό. Κάθε πρωί έλεγα σήμερα θα συγκεντρωθώ να το κάνω. Και το βράδυ κάθε ημέρας είχα κάνει χιλιάδες άλλα πράγματα εκτός από αυτό που ήθελα.
Κάπως έτσι, ένα πρωί ξύπνησα με τον αγκώνα μου πρησμένο και κολλημένο στο σώμα μου. Πρήζεται, κλειδώνει, πονάει, φλεγμαίνει και ζητάει με τον τρόπο του να -τον- ξεμπλοκάρω.

Η γιατρός μου σύστησε ενέσεις μέσα στον αγκώνα, αντιφλεγμονώδη και άλλα πράγματα που δεν υπήρχε περίπτωση να τα κάνω.

Το σύστημα μου ήθελε τον χρόνο του για να γίνει καλά. Χωρίς φάρμακα, ο χρόνος θεραπείας μπορεί να είναι και ίσος με τον χρόνο που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί η φλεγμονή, όμως ήμουν διατεθειμένη να τον διαθέσω.
Όπως ήμουν έτοιμη να κάνω στον αγκώνα μου τη χάρη και να του δώσω αυτό που ήθελε…

Επειδή καμία μα καμία ασθένεια, ούτε καν ένα απρόβλεπτο ατύχημα, δεν προκύπτει στη ζωή μας χωρίς κάτι να το έχει κινητοποιήσει εκ των έσω, ανοίγω το βιβλίο Ενεργειακή θεραπεία του Μάρτιν Μπρόφμαν, εκδόσεις Διόπτρα. Και διαβάζω στο λήμμα για τον αγκώνα:

“Επειδή οι αγκώνες συνδέονται με το τσάκρα του λαιμού, και τα μπράτσα με τον καθορισμό στόχων, τα συμπτώματα που επηρεάζουν τους αγκώνες δείχνουν ότι το άτομο πείθει τον εαυτό του να μην επιδιώξει τους στόχους του.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι την περίοδο που εκδηλώνεται το σύμπτωμα, αλλά το άτομο πείθει τον εαυτό του να μην προσπαθήσει να τους πετύχει.”

Ξεκινάω φυσικοθεραπείες που βγάζουν κι άλλο έξω τη φλεγμονή με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κάνω ούτε βήμα χωρίς να πονάω.

Ταυτόχρονα έχω μια τεράστια χαρά που ο πόνος μου βγαίνει προς τα έξω. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ύπουλο από τον πόνο που μένει κρυμμένος, καμουφλαρισμένος και καταπιεσμένος.

Μετά τις πρώτες φυσικοθεραπείες ξεκινάω και το project μου. Χρειάστηκε να παλέψω με την τεμπελιά και με την πεποίθηση ότι δεν έχω κάτι σημαντικό να πω τελικά.  Χρειάστηκε να βάλω εμπρός τη “μηχανή” μου μετά τις διακοπές και να αφαιρέσω χρόνο από το άραγμα στον καναπέ για να κάνω έστω ένα, το πρώτο βήμα.

“Ο Θεός, το σύμπαν, η τύχη, η σύμπτωση, το πεπρωμένο, η ροή, η ενέργεια -πες το όπως θέλεις- δεν ζητάει την ικανότητα ή την ανικανότητά σου. Ζητάει μόνο τη διαθεσιμότητά σου.”

Δεν ξέρω αν αρχή δεν είναι το ήμισυ του παντός, σίγουρα όμως παίζει να είναι η δυσκολότερη από τα βήματα.

Σε λίγες ημέρες κάτι καινούργιο έρχεται από εμένα και από το A NeW LiFe.
Για τον αγκώνα μου, ρε γμτ!!!!

Πολλά φιλιά και έμπνευση
Καίτη

 

Μπορείς να διαβάσεις, πατώντας εδώ, αποσπάσματα για τις αιτίες και την ενεργειακή θεραπεία των πιο κοινών ασθενειών
από το βιβλίο Ενεργειακή θεραπεία του Μάρτιν Μπρόφμαν από τις Εκδόσεις Διόπτρα