και άφησε εκεί την όλη την αρνητική ενέργεια

Η Κωνσταντίνα είναι όμορφη, επιτυχημένη και εδώ και έναν μήνα… δυστυχισμένη. Αιτία, ένα γεγονός στη δουλειά της που την έκανε να στεναχωρηθεί, να αλλάξει κατεύθυνση και να χάσει 12 κιλά όπως και όλες τις στιγμές του Αυγούστου με τον άντρα της και τα παιδιά της. Τι συνέβη όταν αποφάσισε να ακολουθήσει την πιο απλή τεχνική του κόσμου για να ελευθερωθεί από την αρνητική ενέργεια;

“Πριν από έναν μήνα περίπου, έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου. Και επειδή ήμουν και ανυποψίαστη, ο ουρανός μου φάνηκε βαρύς κι ασήκωτος.

Το πέσιμο από τα σύννεφα και από την επαγγελματική πραγματικότητα στην οποία ζούσα, ήταν λίγο πιο βαρύ από όσο μπορούσα να αντέξω. Ή έτσι νόμιζα. Έτσι, δεν ήθελα να φάω, να διασκεδάσω, να ζήσω το καλοκαίρι μου.

Κι ενώ ήξερα ότι τα μόνα πραγματικά σημαντικά είναι η υγεία και η οικογένεια μου, δεν μπορούσα να βγω από τον φαύλο κύκλο του “Γαμώτο, μα γιατί να μου συμβεί εμένα αυτό; Γιατί να μου το κάνουν εμένα αυτό;” που έπαιζε σαν κασέτα στο μυαλό μου.

Λένε ότι δεν χρειάζεται να κλαις για πράγματα για τα οποία μπορείς να κάνεις κάτι, και για πράγματα για τα οποία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.

Κάποια στιγμή και ενώ το ζούσα το δράμα μου, διαβάζω στο αγαπημένο A NeW LiFe το άρθρο “Καθάρισε την ενέργεια σου με 6 απλούς τρόπους”. Και η ευκαιρία για να κάνω κάτι από αυτά, ήρθε πριν από λίγες εβδομάδες.

Δυο οικογένειες με τα παιδιά μας πήγαμε μια μικρή εκδρομή στην Ανάβυσσο, στον Άγιο Νικόλαο. Πήγα προετοιμασμένη παίρνοντας μαζί μια πετσέτα θαλάσσης ενώ δεν σκόπευα να κάνω μπάνιο.

Με το που φτάνουμε, την απλώνω κάτω από ένα δέντρο, βγάζω τα παπουτσάκια μου και τις κάλτσες, ακουμπώ τις πατούσες στο έδαφος, και ενώ ξαπλώνω απλώνω και τα χέρια μου με τέτοιον τρόπο ώστε να ακουμπούν οι παλάμες στη γη. Ήθελα με κάθε τρόπο να αδειάσω από τη συσσωρευμένη θλίψη, τον θυμό και τη στεναχώρια που κουβαλούσα και που με έτρωγαν…

Προτού καταλάβω τι συμβαίνει και πώς νιώθω, πέφτω όχι απλά σε ύπνο αλλά σε… ύπνο βαθύ. Ποια εγώ που παιδεύομαι να κοιμηθώ τα βράδια…

Κάποια στιγμή ξυπνάω. Κοιμήθηκα; ρωτάω. Εδώ και δυο ώρες, μου απαντάνε.

Όχι, δεν το κατάλαβα ότι κοιμήθηκα τόσο πολύ. Όχι, δεν είδα ούτε μισό όνειρο. Όχι, δεν με ενόχλησαν οι φωνές από τα παιδιά ή η παρουσία των άλλων γύρω μου. Φαίνεται, αυτοί έκαναν τα δικά τους και η φύση τα δικά της…

Σηκώνομαι, άλλος άνθρωπος, και πηγαίνω μια βόλτα στην παραλία. Περπατάω στην αμμουδιά, ξαπλώνω, σηκώνομαι, κάνω μια μικρή συζήτηση με τον εαυτό μου.

Μπορεί εκείνη την ημέρα να μην ήμουν η καλύτερη παρέα για τους φίλους μου, είχα όμως να κλείσω κάποιους λογαριασμούς με ένα ζόρικο κομμάτι του εαυτού μου.

Από την επόμενη ημέρα, κάτι άλλαξε. Πήγα με κέφι στη δουλειά νιώθωντας ότι ξεκίνησε η άνοδος. Ήταν σαν να ήμουν στο κάτω μέρος του κύκλου και από εκείνη την ημέρα σαν να ξεκίνησα να ανεβαίνω με νέα ορμή προς το επάνω μέρος του κύκλου.

Θα μου πεις και όλα αυτά με μια βόλτα και με έναν ύπνο κάτω από το δέντρο; Θα σου απαντήσω, ναι. Ούτε κι εγώ πίστευα ότι μου συνέβη, όμως δε θα σου έλεγα ψέμματα σε καμία περίπτωση. Δε φανταζόμουν ότι θα είχε τέτοια θεραπευτική επίδραση πάνω μου μια τόσο -φαινομενικά- μικρή δράση.

Φαίνεται ήταν η ώρα να ξεφορτωθώ το φορτίο μου. Έκανα ένα βήμα και η ζωή έκανε το επόμενο.

Δεν ξέρω αν θα το ξανακάνω. Αν και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν θα ξαναζήσω ένα τέτοιο σοκ. Μια φορά είναι αρκετή.

Αν νιώθεις χάλια, προσπάθησε να μη βυθίζεσαι σε όσα αρνητικά νιώθεις. Με μια βόλτα, με την επαφή με τη φύση, με μια απόφαση και με λίγη θέληση, θα “ξυπνήσεις”, θα κάνεις ό,τι χρειάζεται και θα είσαι πιο ξεκούραστη, πιο υγιής και εντέλει πιο δυνατή από πριν.”

Ευχαριστώ που με διάβασες

Κωνσταντίνα Β.