Τι μαθαίνεις συζητώντας στο πιο γνωστό vegan εστιατόριο της Αθήνας

Ο έρωτας μου για το Avocado είναι γνωστός σε όλους όσοι με ξέρουν έστω και λίγο. Λατρεύω τους χυμούς του, τα φαγητά του και τους ανθρώπους του. Κάθε τόσο επιστρέφω στο Avocado για λίγη vegan απόλαυση χωρίς να σκέφτομαι αν στην κουζίνα του ανακατεύονται με την ίδια κουτάλα λαχανικά και μοσχαράκια. Το ξέρω, μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό αλλά μια μέρα θα σου πω ακριβώς πώς βλέπω τα πράγματα και θα με νιώσεις…

Λοιπόν, την τελευταία φορά που πήγα στο Avocado απόλαυσα όπως πάντα μια σαλάτα με baby σπανάκι, αβοκάντο, φύτρα και απίθανο ελαφρύ ντρέσινγκ λεμόνι με σκόρδο. Και αμέσως μετά ένα πιάτο από το μακροβιοτικό μενού με νουντλς, κολοκύθα και τόφου. Υπέροχα και τα δυο. Φεύγοντας, έτυχε για πρώτη φορά να πιάσω κουβέντα με τον Φώτη, έναν θαυμάσιο, θετικό νεαρό, σερβιτόρο στο Avocado που τον βλέπω πολύ καιρό εκεί αλλά ποτέ πριν δεν είχαμε μιλήσει.

Τον ρώτησα πώς βλέπει να πηγαίνουν τα πράγματα και εάν βλέπει κάποια αλλαγή -γιατί εγώ διαπιστώνω να αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς η χορτοφαγία.

Λέει ο Φώτης: 

“Συμβαίνει κάτι εκπληκτικό. Τον τελευταίο χρόνο έρχονται πάρα πολλά παιδιά γύρω στα 15 ή 15-20 και τρώνε “δύσκολες” γεύσεις. Τέμπε, μακροβιοτικά, τόφου, σούπες, όσπρια. Δεν παραγγέλνουν τα πιάτα που θα περίμενες να παραγγείλουν νεαροί σε αυτή την ηλικία. Έχουμε και πίτσα, να σου θυμίσω, και νάτσος και άλλα. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά της συγκεκριμένης γενιάς μεγάλωσαν με το ίντερνετ και την πληροφορία για την τροφή, μπροστά στα μάτια τους.

Προφανώς, η ενημέρωση των 18ρηδων για το τι συμβαίνει στη βιομηχανία κρέατος έχει μεγάλη επίδραση επάνω τους. Δεν θέλουν να συμβάλουν στον βασανισμό και τη θανάτωση ζώων απλά για να φάνε μια μπριζόλα.

Μέχρι λίγο καιρό πριν, σε τέτοιες ηλικίες έρχονταν μόνο παιδιά από ευρωπαϊκά ή αμερικανικά κολέγια που είναι εδώ κοντά. Και ξαφνικά ξεκίνησαν να έρχονται και αυτά τα παιδιά που είναι πολύ συνειδητοποιημένα σε αυτά που θέλουν και καταναλώνουν.

Το πιάτο που παραγγέλνουν οι περισσότεροι από όλες τις ηλικίες είναι το μπέργκερ λαχανικών. Είναι πολύ νόστιμο, είναι η αλήθεια. Και αμέσως μετά ακολουθεί σε παραγγελίες είναι ό,τι έχει να κάνει με λαχανικά. Σούπες, σαλάτες και χορτοφαγικά πιάτα με όχι, αυτό που λέμε, συνηθισμένες γεύσεις.

Δύσκολοι είναι κάποιοι γονείς των παιδιών που λέγαμε παραπάνω. Λένε “α, εγώ δεν θα χορτάσω με μπρόκολο”, δυσανασχετούν και δεν δοκιμάζουν κάποιο πιάτο εύκολα. Αντιθέτως τα παιδιά τους με τα οποία έρχονται μαζί διαλέγουν τα πιο σκληροπυρηνικά vegan πιάτα και το ευχαριστιούνται ήρεμα.”

Το βλέπεις κι εσύ ότι κάτι αλλάζει. Έτσι δεν είναι;
Σε γλυκοφιλώ
Καίτη