Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί αν δείξεις πραγματικά πόσο ικανός ή διαφορετικός είσαι; Τι θα γίνει όταν αρχίζεις να δείχνεις πόσο άλλαξες, πόσο εξελίχθηκες, πόσο ωρίμασες, πόσο σου αρέσει να δοκιμάζεις αυτά που φαντάζεσαι ότι θα σου αρέσουν;
Θα σε απορρίψουν, θα τρομάξουν, θα σε θεωρήσουν τρελό; Ε, και;;; Κάν’ το και απόλαυσε το! Κι άσε τους άλλους να μην ξέρουν πόσα μπορούν να κάνουν.

Αφορμή στάθηκε, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ένα τηλεφώνημα με τη φίλη μου Χ. Με κάλεσε για να με ρωτήσει τι καινούργιο ετοιμάζω και γιατί μπλόκαρε ο αγκώνας μου.

Για να καταλάβεις τι εννοώ, διάβασε το άρθρο “Για κάθε όνειρο που καταπιέζεις ένας πόνος εμφανίζεται στο σώμα σου”, πατώντας εδώ!

Της είπα με λίγα λόγια το πώς και το γιατί και μου λέει τη φράση που ακούω συχνά πυκνά. “Ε, είσαι τρελή”. Την ακούω συχνά αυτή τη φράση με διάφορες αφορμές:
γιατί δεν τρώω κρέας,
γιατί δεν μου τρέχουν τα σάλια όταν βλέπω ένα γλυκό,
γιατί μου αρέσει ο διαλογισμός,
γιατί βλέπω τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά,
γιατί δεν μου αρέσουν τα θρίλερ,
οι σειρές με σκοτωμούς,
γιατί πίνω matcha tea και όχι καφέ,
γιατί κάνω hot yoga και τον Ιούλιο,
γιατί στην ηλικία μου ξεκινάω καινούργια πράγματα και για άλλα πολλά.

Της λέω, λοιπόν, ότι χρειάζεται να κλείσουμε γιατί στις 19:00 έχω τρέξιμο με μια ομάδα τρεξίματος. Η απάντηση ήταν “Ε, είσαι τρελή”…

Αν έλεγα ότι χρειάζεται να κλείσουμε για να βουλιάξω στον καναπέ και να… χαζέψω στα social για τα επόμενα 20 λεπτά, μάλλον θα ήμουν ΟΚ.
Αν έλεγα ότι χρειάζεται να κλείσουμε για να μαγειρέψω μοσχαράκι κοκκινιστό για τον Σ, θα ήμουν ΟΚ.
Αν έλεγα ότι χρειάζεται να κλείσουμε γιατί είχα μανικιούρ, θα ήμουν ΟΚ.

Τώρα που βρήκα τη δύναμη Παρασκευή απόγευμα να σηκωθώ από τον καναπέ και να πάω σε μια ομάδα τρεξίματος

στην οποία παιδεύομαι, έρχομαι τελευταία, κλέβω απόσταση σε κάθε ευκαιρία,

σε κάθε προπόνηση σκέφτομαι να μην πάω στην επόμενη όμως πάντα επιστρέφω με κέφι,

που μου κόβεται η ανάσα τόσο που δεν μπορώ να μιλήσω,

που προσπαθώ,

που δεν εγκαταλείπω και που κάθε Παρασκευή γίνομαι και μια σταλίτσα καλύτερη, ε, είμαι τρελή…

 

Μην αφήνεις κανέναν να σου λέει ότι είσαι τρελή επειδή προσπαθείς να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη. Επειδή θέλεις να ζήσεις όπως σου αξίζει. Επειδή έχεις την έμπνευση, και εντέλει, και το θάρρος να κάνεις ένα βήμα έξω από αυτό που κάποιοι θεωρούν κανονικό.

Και στο κάτω κάτω, ας σε λένε τρελή… Στην τελική, μπορεί να είναι και το καλύτερο κομπλιμέντο σε έναν κόσμο γεμάτο από ανθρώπους με ανεκμετάλλευτες δυνατότητες…

ΥΓ. Η Χ. είναι από τα πιο χαρούμενα, φιλοσοφημένα, ανήσυχα στο πνεύμα, ισορροπημένα και αγαπημένα πλάσματα που υπάρχουν στη ζωή μου. Απλά το δικό της “ε, είσαι τρελή” ήταν αυτό που μου άναψε το… λαμπάκι και την ευχαριστώ γι’ αυτό. Οι δικοί μας άνθρωποι μας προσφέρουν τα πιο πολύτιμα μαθήματα και μας βοηθούν να φωνάξουμε ότι είμαστε γ@μ@τοι και μας αρέσει!

Σε φιλώ τρελά
Καίτη

 

Η ομάδα που τρέχω είναι η Outdoor Games Running Team 

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείς να πατήσεις εδώ!